2009 in albums

Ja, wil je een blog dan moet je ook eens af en toe er iets op zetten. En geen excuses van: oh ik ben zo druk met dit en met dat en zo en ik was ziek en toen had ik vakantie enzo.
Dus.
En daarom.
Wel en ook.
Plaat van het jaar dan maar?
Niet The Flaming Lips met Embryonic. Was een vaste keus, altijd goed. Hoewel ik de plaat nog steeds niet "snap" (hoewel, wat valt er te snappen bij Wayne Coyne en de zijnen?) staat ie hoog in de eindlijst.
Ook niet Dark Night of the Soul, de samenwerking tussen Sparklehorse, Danger Mouse en David Lynch. Donker en gevaarlijk, wonderschoon en troostrijk.
Zelfs niet eels met Hombre Lobo. Knettergoeie plaat. Mooie combi van rauw, direct en toch ook fraaie arrangementen. Ook Wilco is met hun titelloze plaat vaak voorbijgekomen.

W aar heb ik nog meer van genoten dit jaar?
Natuurlijk de Beatles remasters en de Creedence Box en delen van Neil Youngs archief. En vooral ook de Kraftwerk remasters, want wat waren die Duitsers unglaublich gut!
Qua nieuw spul waren het de onverwachte dingen die me uit mijn stoel kregen. Grizzly Bear, The Low Anthem, Animal Collective, Moss, Editors, Most Unpleasant Men (Utrechts trots!), Fuck Buttons, Bill Callahan, Mos Def, Phoenix, Bibio, Mayer Hawthorne, Jay-Z, Monsters Of Folk, Mastodon en een

En dus geen U2, Springsteen, Green Day, Anne Soldaat, Franz Ferdinand of YeahYeahYeahs voor mij dit jaar. Kon me niet boeien blijkbaar.

Maar dankzij de WAAAAA! WTF! Factor is hier in huis de Plaat Van Het Jaar geworden:
Bitte Orca van Dirty Projectors

Griep & Horror

Mini-huisgenoot R. heeft deze week de Mexicaanse griep gehad. Waarschijnlijk. Hoge koortspieken maar verder viel het mee, voor zover ik het van de buitenkant kon beoordelen. Die andere mini-huisgenoot heeft zijn prik gehad (niet leuk, echt echt niet leuk) en papa voelt zich ook niet super. Gisteren met grok om 21.00 uur in bed, snurk, en om twaalf uur wakker worden met de tv nog aan. Ik viel midden in de teleurstellende ontknoping van de remake The Amityville Horror. Frappant hoe ze in Hollywood toch altijd een goed uitgangspunt om zeep weten te helpen. Te veel testpubliek? Enniewee, Ryan Reynolds trekt om de haverklap zijn shirt uit om zijn sportschoollidmaatschap terug te verdienen. Vrouwenhorror? GayHorror? Kan een marketingplan zijn.
Ik kreeg wel een paar keer kippenvel maar dat kan ook de vermoeidheid/griep zijn.
Overigens, ik ben heus wel jaloers op Ryans fysiek, maar je kunt ook te veel buikspieren hebben.

Da Capo

Da Capo is een Amerikaanse uitgeverij die elk jaar de heersende bloemlezing Best Music Writing uitbrengt. Bij de Slegte ooit jaargangen 2000 en 2003 (gastredactie: Matt Groenig en Nick Hornby) gevonden. Vorige week nog een bootleg van het nog te verschijnen 2009. Een zgn. readerproof, gemaakt om alle laatste foutjes eruit te filteren qua grammatica en spelling. Artikelen uit Rolling Stone, Vilage Voice, New Yorker, LA Times etc. maken het een regelrecht leesfeest. Gastredacteur is dit jaar de onvolprezen Greil Marcus (lees dan toch Mystery Train!) en die heeft een mooi schrijnend artikel over de breakdown van Britney, de raadsels van Lil Wayne en de woede van Jay Reatard uitgekozen.
Bij abebooks.com, de online uberSlegte, voor 3,79 dollar per stuk de resterende jaargangen aangeschaft. Met verzending nog steeds een bespottelijk bedrag voor zoveel fijns.

Geen ukelele

Omdat ik doorgaans met de trein naar mijn werk ga en ook al een laptop meesjouw, moet mijn akoestische gitaar het liefst opvouwbaar zijn. Totdat die is uitgevonden heb ik deze maar gekocht:

Yamaha cgs30. Groter dan een ukelele, kleiner dan een jumbo. Die Little Martin (eels!) komt wel in 2011 ofzo.

Feelgoodfilm

Omdat we allemaal wel wat zonneschijn kunnen gebruiken in deze duistere tijden. En omdat The Flaming Lips en Sufjan Stevens voorbij komen.

DE feelgoodfilm van dit weekend hier in huis.

Nagemaakt

Ben ik de halve avond lekker bezig geweest een dikke groove neer te zetten, een echt goeie groove, blijk ik de volgende ochtend Kerk van De Jeugd Van Tegenwoordig te hebben nagemaakt. En dan minder goed.

Dexter begint!

Vergeet vandaag Boer Zoekt Vrouw. Denk niet aan Draadstaal. Vandaag begint het eerste seizoen van Dexter. De VPRO jaagt er in 2 weken met iedere dag een aflevering het eerste seizoen helemaal doorheen. Om daarna door te knallen met wekelijks een aflevering van het 2e seizoen. Voor diegenen die te lui zijn om te downloaden.

Wende als singer/songwriter

Gisteren bij KunststofTV was Wende Snijders. De kleinkunstdiva heeft een singer/songwriterplaat gemaakt en toert nu door het clubcircuit. En hoewel ik haar theaterwerk van hoog niveau vind, was het liedje dat ze zong met akoestische gitaar ronduit zwak. Blijkt toch een vak te zijn, dat singer/songwriter-gedoe. Grappig te zien hoe iemand die heel veel heel goed kan (theater maken, mensen raken) op een ander klein gebied (een verhaal vertellen met een liedje) tekort schiet. Maar goed, dat is natuurlijk vooral de kift die spreekt. Want ik zit daar niet met mijn kop op tv en zij wel. Wie op tv is heeft altijd gelijk. Tjek uitzending gemist zodra ze 't hebben ge-upload.

Overigens was vriend Ingmar Heytze ook met een filmpje in de uitzending. In het item over meesterwerken koos Ingmar -terecht- voor het prachtige Rietveld-SchroederHuis in ons statsie.

De NakijkBult slinkt voorspoedig. Donderdag is de nabespreking met de studenten en dan is het alleen nog een hertentamen half november. Dan heb ik weer tijd voor andere dingen, zoals daar zijn: liedjes schrijven, mijn vrienden spreken, slapen, mijn vrouw zien en meer van dat soort kleine zaken die belangrijk zijn in het leven.

Ontstellend Ouwe Lul

Nu ben ik nog lang geen 40 (nu ja, over 2 jaar pas) maar de laatste tijd merk ik wel dat er een soort van ouwe lul in mij aan het opstaan is. En dan ook en vooral qua muziek. Ingegeven door Bob Dylan's Theme Time Radio Hour ontwikkel ik een hang naar stokoude blues, country, doowop, jazz, rocknroll, soul, rhythm'n'blues etc. Muziek van voor de 60s zeg maar.

En dat terwijl ik nog steeds probeer bij te blijven (Kyteman! Moss! Knobsticker! Flaming Lips!) en van nieuwe klanken en nieuwe bandjes kan genieten, is er toch een soort van heimwee naar een tijd die ik nooit heb meegemaakt. Is daar een woord voor? Nostalgie dekt de lading amper.

Trouwens, hoe waanzinnig goed is die radioshow van ome Bob? Met als extra bonus de warmkrakende stem van de coolste 60-er van de Verenigde Staten en zijn niet verouderende jive-talk.

Groen Monster

De Witte Schicht is een Groen Monster geworden. Ford Focus (gelukkig geen Mondeo - luister maar naar Arctic Monkeys) staat begin volgende week klaar bij ons automannetje in het Groningse.

mee blijven doen #2

Ja dat twitteren gaat nog niet zo hard. Sterker nog, mijn telefoon doet helegaar niks, want hij kan ineens het netwerk niet meer vinden. Dus bellen ho maar. En de vrienden van TstreepjeMobile nemen de telefoon niet op. Wordt vervolgd.

Ondertussen:
Soms hoor je muziek die je graag zelf had willen maken. Muziek, meestal van een NL band, waar je jaloers en depressief van wordt. Ik had het met Spinvis en heb het nu ook met Moss. Bedankt jongens.

mee blijven doen

Omdat ik overal van op de hoogte wil zijn. Omdat ik me graag verbind met andere mensen (je zou zelfs kunnen zeggen dat ik een echt "mensenmens" ben). Omdat ik een late adopter ben. Omdat ik dan de eerste van mijn vrienden ben. Omdat ik mee wil blijven doen. Omdat ik wel eens wil weten of het wat oplevert. Omdat ik graag een handreiking doe naar mijn (potentiële) publiek. Omdat ik een sms-bundel heb en die op moet.
Daarom dus.
Twitter dus.

We zullen zien.

Crumb vs. Pekar

Eindelijk weer eens een stripboek gekocht. In de ramsj weliswaar, maar toch. Graphic novel is een betere omschrijving, want hier in NL wordt het stripverhaal als kunst niet serieus genomen.
Ik heb een soort van best of gekocht van American Splendor, verhalen van Harvey Pekar, getekend door Robert Crumb. Pekar is een fantastische zeurkous (tjek ook de film over zijn leven met de briljante Paul Giammatti in de hoofdrol) en was 1 van de eersten die het stripverhaal in de jaren '70 een meer volwassener, literair gezicht gaf. Hoewel literair, dat klinkt naar gloeiende volzinnen en Reve's De Avonden. Dat is het niet. Pekar is iemand die errug met het leven van alledag worstelt.


Trouwens: Robert Crumb blijkt nu ook het 1e hoofdstuk Genesis (wat ik steeds op z'n engels uitspreek) van de Bijbel te hebben getekend in slechts 4 jaar.

Rhodes vs. Brion

En wat blijkt? Jon Brion is een onecht kind van Emmitt Rhodes. Afgezien van het feit dat ze allebei übergeniale liedjesschrijvers zijn die alles lekker zelf inspelen, klinken hun beider stemmen ook nog eens griezelig hetzelfde:


En:


En ze lijken ook nog eens op elkaar, in zin dat ze allebei een neus en 2 ogen en donker haar hebben enzo. Overigens is "Meaningless" zo in alles de overtreffende trap dat ik het makkelijk 6 keer achterelkaar draai. Moet je ook eens doen.

De natuur is een mooi ding

De poezen zijn nu een jaar oud en hebben nu door dat eten op pootjes (muizen en kikkers) veel leuker is dan eten in de bak (brokjes). En spelen met dat eten hè. Sneu om te zien hoe zo'n muisje gek wordt getikt. Niks in een keer doodbijten, gewoon je beste schijnbewegingen oefenen op zo'n beestje. Tja, de natuur is een mooi ding. Behalve als je een muis bent.

De beste bands van U.

Drukke week gehad met Utrechtse muziekvrienden. Zonder overdrijving toch ook wel de 3 beste bands uit U.
Eerst was de cd-presentatie van Knobsticker. Een groot feest, vol met dansbare liedjes.
In het kader van de Popronde speelde Most Unpleasant Men in de Flitz. Met nieuwe gitarist en invaldrummer Nicky (ook bekend van de BelkerBand) klonk het allemaal wat rockiger. Ook de nieuwe liedjes waren niet verkeerd. Het was vooral te kort, altijd een goed teken.
En zaterdag was het de beurt aan The Gasoline Brothers om hun nieuwe album Tsk! ten doop te houden.

Oude Koeien

Zo blog je even een weekje niet en zo is er weer van alles gebeurd. Niet allemaal even enerverend, maar je bent er goed beschouwd toch maar weer druk mee. Eigenlijk is dat wel een goede samenvatting van wat bloggen nu precies inhoudt.

Eerstens:
De Witte Schicht is niet meer. Na 12 jaar en bijna 350.000 km werd een koppelingsplaat 'm fataal. We mochten de laatste 4,5 jaar meerijden met de good old 306. Het ga je goed op de Eeuwige Schroothopen. We zijn dus wel op zoek naar een nieuwe auto. Voorlopig trein ik nog meer dan ik al deed.
Tweedens:
JoeTjoebfilmpjes gaan je kosten ouwe! Met dank aan de BUMA. Het zal u niet ontgaan zijn. Zijn die mensen echt helemaal van alle realiteitszin verstoken?
Derdens:
Gisteren met geleende auto naar Heesbeen getogen om daar bij wijze van babybezoek een bescheiden reunie van oude vrienden mee te maken. Was bijzonder tof om iedereen weer eens bij elkaar te zien. Er renden 18 (achttien!) kinderen rond de boerderij. Obladi en toch zeker ook oblada dus.
Vierdens:
Mijn debuutalbum "Snaartheorie" uit 2005 staat online en is als zodanig geheel te downloaden. Gratis. U zegt: oude koeien. Ik zeg: inderdaad en alsmede een zoethoudertje totdat het nieuwe spul arriveert in november.

Zand

Jack Wouterse is hoofdgast van het Nederlands FilmFestival in het Utrechtse plaatsje U. De korte film Zand gaat tere ere van het festival in stressrotatie op de Utrechtse Stadsomroep. Erg mooie film. Ik hield het bij herhaling niet droog. Tot vandaag staat ie nog bij Pauw & HoeheetDieMan op de side en ik blijf zoeken naar een permalink.

Zand from P&W on Vimeo.

mono/stereo, deel 2

liedje mono luisteren
scrollen
liedje stereo luisteren
scrollen
liedje mono luisteren
scrollen
liedje stereo luisteren
scrollen
liedje mono luisteren
scrollen
liedje stereo luisteren
scrollen
liedje mono luisteren
scrollen
liedje stereo luisteren

en dat dan de hele dag...

NME voor een keer

Terwijl ik op zoek was naar kinderboeken - kado voor een vriendinnetje van Roos - Liep ik langs de tijdschriften en zag ik The Beatles. Nu is dat niet zo'n verrassing in deze tijd van opgewarmde BeatleMania. Maar het was wel de cover van de NME, toch het zelfverklaarde geweten van alles wat koel en hip is. Alle Beatle albums kregen een nieuwe recensie. Op zich een amusante exercitie, maar dit staat of valt natuurlijk met de kwaliteit van de schrijvers. En die was nogal wisselend, geen verrassende inzichten of toegevoegde waarde van een recensie 40 jaar later. Beetje persoonlijke verhaaltjes die erg bloggerig (u weet toch: oeverloos, futloos en zinloos) aandeden. Het ene oog in en het andere weer uit.
Nu ben ik nooit zo van de NME geweest(meer een ouwelullenMojoMan met een Rolling Stone af en toe en vroeger vaak de Q), vooral vanwege het vluchtige hype-karakter van de NME-journalisten. Krampachtig proberen een barometer van de muziek te zijn en vervolgens elke week weer een nieuw kutbandje ophemelen en hypen om ze daarna als een baksteen te laten vallen. Niets zo veranderlijk als de NME-correspondent.
Wat wel weer leuk was: een andere kijk op bekende en onbekende bandjes. Dus voor een keertje is die NME helemaal niet zo slecht. Maar van Die Vier uit Liverpool moeten ze maar afblijven.

Even druk

Wegens enorme drukte met mijn zesde baan, blijven de blogs tot een absoluut minimum beperkt. over 8 weken ben ik daar weer meeklaar en heb ik tijd zat om al mijn onzin op het net te plempen. Dan komt ook die Ep online. Wat overigens weer geen onzin is.

Rolo Tomassi voor en na

De zangeres van Rolo Tomassi in een interview. Cute cute cute:


En optredend met de jongens ergens in een gangkast in Worchester. Wat is een ander woord voor niet zo cute?

Koken met vleesch

Gisteren bij mijn moeder op zolder een paar kookboeken uit Het Jaar Nul gevonden. Met koeleurenfootoo's. Zelden zoiets weerzinwekkends gezien. Ik bedoel, kijk dan.

Vleesch was heel belangrijk. Vlees was goed voor je. Veel vleesch, goed doorbakken. Anders kon je Nederland niet opbouwen na de oorlog. Daar was veel vleesch en gestold vet voor nodig. En een paar glimmende excuusworteltjes zo te zien. Groente was nog niet gezond (en roken nog niet slecht).

Tjek anders eens James Lileks' Gallery of Regrettable Food voor meer horror-eten. Zijn eigen side is sowieso een schatkamer voor weird America. En hij is een compulsief blogger die altijd wel wat te melden heeft. Geen grote dingen maar meer chroniquer van het kleine leven. Ook te vinden op de side van de Star Tribune in Minnesota.

Soundtrack voor vandaag:
(Over weird America gesproken)

Songsmith

Je hoeft inderdaad niet meer na te denken als je een liedje gaat maken. Je zingt gewoon wat in de microfoon van je laptop en Songsmith doet de rest. Geen gedoe met gitaren en kabels en line levels, gewoon lekker creatief bezig zijn met muziek. Geholpen door de kazigste video ooit, gaat dat Songsmith heel groot worden. Matthew Bellamy van Muse toont zich een early adaptor:


Het schooljaar is begonnen en vooruitlopend op de mooie dingen die komen gaan, een van mijn studenten van de RPA, Frank Goverts:

Tape Op

Zojuist lid geworden van TapeOp, waar Sound On Sound een tikje glossy is, Brits en vol staat met reclame, gaat TapeOp er prat op onafhankelijk te zijn. En Amerikanen doen alles in de overtreffende trap. Vooral op het forum boeiende discussies over die specifieke McCartney-tamboerijn-sound uit '71.

Beatles en Oasis in 1 post

Het nieuwe schooljaar staat te beginnen en ik ben druk aan het studeren in The Beatles Complete Scores. Wat een feest. Alles staat erin, maar dan ook alles.

Ander Britpop nieuws: Oasis is niet meer. Noel heeft er geen zin meer an. Quote in De Morgen: "Werk nooit met stommekloten." Inderdaad Kroniek van een aangekondigde dood. Ik denk wel dat het vertaald is overigens. Wat is stommekloten in het Noels? Cuntybollocks? Pissfuckers? Arsetwats?

Nou vooruit nog 1 keer dan:

Vinyl scoren

Vandaag naar de Emmaus in Haarzuilens geweest. Groot feest vanwege 10-jarig bestaan aldaar. Vrouw op zoek naar nachtkastjes om op te knappen, kinderen op het springkussen, er speelde een leuk bandje dat tussen Fay Lovsky en VOF de Kunst zat (met bijpassende Hawaiian overhemden) en vaders ging door de platenbakken. Vinyl! Veel jaren 80, veel goed spul. Ik heb me ingehouden.
The Colour of Spring van Talk Talk heb ik al op cd, maar kom op, een van de beste platen van het decennium, die mag je wel dubbel in huis hebben.

En daarnaast Big World van Joe Jackson. Ik weet nog de kick die we in 1986 kregen toen bleek dat het een dubbel-lp was waarvan kant 4 geen groeven bevatte. Het was de tijd van de cd vs. lp lengte oorlog. Ook imponerend vond ik dat alles live was opgenomen en dat Joe aan het publiek had gevraagd of ze even wilden wachten met applaudiseren totdat de 2-track machine was uitgezet. En dat er Grote Wereld op de hoes stond. En dat het getekende mannetje van Yves Chaland was. Alles aan die plaat was cool en de liedjes waren (en zijn nog steeds) helemaal top. In mijn herinnering waren het rijk gearrangeerde stukken, met toeters en bellen, maar bij het terugluisteren van de plaat (wat ik de afgelopen 15 jaar niet had gedaan) viel me op dat alles met een klein bandje wordt gespeeld. De volheid zit echt in de arrangementen. Kortom, ik wilde Joe Jackson zijn. Denk ik. Ik was 15.

Geniale carrierezet

"You've been telling me you're a genius since you were seventeen
In all the time I've known you I still don't know what you mean"
Geniale tekst!


Geniale solo! Op de plaat van Elliott Randall, maar hierboven is het Denny Dias die lekker expressief tekeer gaat. Bijdewee, Jeff Skunk Baxter, die andere gitarist met druipsnor, heeft na Steely Dan en Doobie Brothers een aardige carriere opgebouwd. Want die rocknroll is ook zo maar wat. Hij heeft nog steeds lang haar. Dat dan weer wel. Kijk maar.

Opgelost mysterie

Zondag was de Dag van het Opgeloste Mysterie. Paspoort kwijt, vond ik terug onder de klep van de scanner. Schoenen van Max kwamen via een omweg via 2 buren weer terug. Sustainpedaal weer gevonden op de vliering en als klap op de vuurpijl erachter gekomen hoe Reebee Garofalo er uit ziet. Zo dus:





Dankzij mijn pedalltjesverhaal bij Wilco ben op een aantal geargeek-sites gestuit en ben mij aan het afvragen waarom ik geen 30 boutique-pedaaltjes heb. Zo kan ik toch geen muziek maken?!

Wilco en hun pedaaltjes

Ik heb net (weer) Wilco op Lowlands zitten kijken. Indrukwekkend. En een jaloersmakende hoeveelheid versterkers en gitaren, de een nog vintager dan de ander. Kijkt u even mee in de keuken?

Dit zijn de pedaaltjes van Jeff Tweedy:

En dit is het board van Nels Cline:
Met bijbehorende uitleg van Nels zelf:
1) Boss tuner
2) Voodoo Lab Pedal Power II
3) Fulltone Deja Vibe the little one, non-stereo)
4) Digitech Whammy Pedal (the original model)
5) Z-Vex Fuzz Factory
6) Ernie Ball volume pedal (I've managed to break 5 of these things over the years, but still I persist...)
7) Crowther Audio Hot Cake overdrive
8) Boss CS3 Compressor
9) Boss Vibrato Pedal
10) Fulltone '69 Fuzz
11) Klon Centaur overdrive
12) ProCo Rat distortion (modified)
13) Boss DD-2 digital delay
* floating on and off the pedal planet:
Cry Baby wah-wah (not pictured)
14) Electro Harmonix The POG
15) Block of wood: custom made (for my foot during lap steel moments)

Daarnaast heeft de heer Cline nog een "science project" in zijn set-up verwerkt:
THE SCIENCE PROJECT:

1) Electro Harmonix 16 Second Digital Delay (the original one, not the re-issue - I've had this for 19 years...!!!)
2) Korg Kaos Pad (next to the springs, bottlenecks, egg whisk, and battery-powered drink stirrer)
3) Electro Harmonix Holy Grail reverb
4) Mid-Fi Electronics Glitch Computer

The black box that's lurking/loitering nearby is an Alan Yee (of Memphis) The Fuzzy Nuts distortion pedal. Alan hand makes a few of these, plus a clean boost called The Last Temptaton of Boost that has majorly infiltrated the Wilco pile o' pedals. And a treble boost...

En 3e gitarist/2e toetsenist Pat Sansone kan de tering krijgen denk ik, want niemand wil weten wat zijn pedaaltjes zijn.

Voor nog meer Wilco techtalk: via

Lowlands vanuit de luie stoel

Iedereen zit op Lowlands en wij zitten een beetje thuis weg te stinken. Erger nog, ik had mee gekund met mijn vrienden van de W2.Voor nix! Gelukkig zendt 3voor12 lekker veel uit via de internets. Veel bendjes met valse zang tot nu toe. Maar dat vind ik dan en dat is ongetwijfeld de kift. Gisteravond de 1e tv-uitzending vanaf Lowlands gemist. Om 23.15 was ik al door mijn hoeven gezakt.Hierboven: Eric Corton in gevecht met een kappertje.

Muziek maken is 1 ding, gehoord worden een 2e. Hoewel ik graag een klein beetje mysterie wil behouden (of beter nog, mijn saaie leven mystificeren), moet ik wellicht toch mee in het grote online netwerkgala. Moet ik gaan twitteren bijvoorbeeld? Ik ken inmiddels genoeg voorbeelden van bandjes die hun potentiele publiek bereiken via de twitter. Iedereen twittert, zelfs Maxime Verhagen. Aan de andere kant, omdat iedereen twittert moet ik het misschien maar niet gaan doen. Misschien moet ik faxen gaan versturen, of beter nog, ansichtkaarten. En demo's versturen op cassettebandjes. Als je niks te melden hebt, dan verzin je maar wat. Maar niet teveel, je moet het mysterie, waar of niet, in stand houden. Om Tom Waits aan te halen: "The audience is a wild beast. You don't want to feed them too much."

Sprekend over Tom Waits:

Een Goede Avond

Het was de goeie avond bij Tal. Veel toffe dingen gehoord en nog meer dingen gehoord die tof gaan worden. En omdat we het over "aangename verfrissingen" hadden, deze JijBuis-tip van Tal. Ome Neil trapt ongenadig kont en Macca doet een rare cameo.



En Tal, je had gelijk over Abbey Road:
(mozaieken zijn altijd veel cooler)

24 uur per dag kun je de zebra van Abbey Road in de gaten houden. Daarom gaat dat internet nog eens heel groot worden.

Harold K nach Berlin

Sommige mensen nemen lekker lang vakantie, anderen nemen 5 maanden onbetaald verlof, reizen hun liefde achterna om in Berlijn een beetje de David Bowie uit te hangen. Zoals goede vriend Harold K. "Arm aber sexy", om met de burgemeester van Berlijn te spreken.

Jammergenoeg betekent dit wel dat de release van zijn nieuwe album De Laatste Pionier vertraging oploopt.

De vakantie: een statistiek

De vakantie nadert alras het einde. Voor de statistiek een incomplete samenvatting:

Gelezen
- Things the grandchildren should know - Mark Oliver Everett
- A spot of bother - Mark Haddon
- Tirza - Arnon Grunberg
- Treitertrends 2 - Kees van Kooten
op dit moment
- Sterf oude wereld, een inleiding tot de 21e eeuw - Andre Klukhuhn

Geluisterd
- de gehele eels discografie van links naar rechts en van onder naar boven
- Together through life - Bob Dylan
- Brilliant Corners - Thelonious Monk
- Hm! - Gasoline Brothers

Gekeken
- Greys Anatomy seizoen 1 en 2 en 3 en 4 (de huidige dvd-verslaving)
- Paris Texas - Wim Wenders
- Helzapoppin' - H.C. Potter
- Lost Highway - David Lynch

Geschreven
- ongeveer 40 pagina's met genoeg materiaal voor 4 liedjes
- 3 liedjes in verschillende stadia van compleetheid: "Een Totale Ramp", "Ik Draag Jouw Hart", "Besluiteloos"
- 1 lange experimentele instrumentale track
- een stuk of 10 ideetjes, schetsen etc.

Heen en weer terug

We waren dus even helemaal weg. Naar het Lauwersmeer, vrouw, kinders en een grote tent. We stonden bij Boer Joost (broer van culi-goeroe Johannes van Dam) op de camping, vlakbij het pittoreske Zoutkamp. Het weer was niet super, want Nederland in juli, maar de buien droogden snel op en we hebben ons goed vermaakt.
De 1e week was buffelen omdat ik (zoals elke vakantie) ontworteld en depressief raak van het gezonde buitenleven. De stress moet er dan even uit blijkbaar en ik loop met m'n sjacherijnige kop te sippen. 2e week was top. Volgend jaar begin ik meteen met de 2e week.

Nog een paar weken rond het huis vakantie. Veel voorbereidingen voor komend jaar. Nieuwe lesplannen schrijven, nieuwe leerdoelen schrijven en nieuwe lessen in elkaar draaien. Oh ja de lessen van afgelopen jaar herordenen. En tussendoor een paar liedjes schrijven. Er zitten een paar toffe dingen in de pijplijn.

Darm en Kramp

Geheel in mijn persoonlijke traditie van "als de stress voorbij is, word ik ziek" ben ik de afgelopen dagen niet geheel wel geweest. Darmkrampen. Wel eens gehad? En dan heb ik het nog niet eens over de totaal verwarde stoelgang. Al 2 nachten niet echt geslapen vanwege kramp danwel wc-bezoek. Kramp slaat ook op mijn spieren. Gelukkig is er gedeelde smart. Al weer wat beter Tal?

Mooie dagen

Soms, als je niet tegen jezelf aan het zaniken bent dat je niet de goede spullen, niet genoeg tijd, geen talent, weinig inspiratie, nul energie hebt, en je gewoon een dagje ongestoord aan het opnemen bent, soms heb je zo'n dag dat je iets MOOIS aan het maken bent. Dat zijn mooie dagen.

En om het moraal hoog te houden:

Lance heeft honger

Hij komt er aan en hij gaat jullie allemaal opvreten!

Akira, 20 jaar later

Ooit, vroeger, begin jaren 90, zag ik midden in de nacht een video van Akira. Het was toen een klassieker in anime uit 1988. Ik snapte er destijds niks van. Was wel onder de indruk maar in mijn herinnering waren alle personages heel erg naar elkaar aan het schreeuwen. In het Japans, met Engelse ondertitels. Waarschijnlijk was ik niet helemaal nuchter, ik kon de film met geen mogelijkheid navertellen. Iets met een ontploffing ofzo. Afijn, fast forward en afgelopen weekend weer eens Akira gezien. De film is inmiddels uitgegroeid tot legendarische proporties. En die werden wat mij betreft allemaal waargemaakt. Steengoeie film, ondanks het Japanse geschreeuw. En ik was nuchter toen ik 'm keek. Alleen kan ik nog steeds niet precies navertellen waar het verhaal over gaat.

Na 2011 komt...?

Voor het geval je plannen aan het maken bent voor 2013, dat zou wel eens verspilde moeite kunnen zijn. 21 december 2012 is de dag die je niet vergeten mag. Dan vergaat de wereld. Dat wisten de Maya's al maar wij wilden natuurlijk niet luisteren. Gelukkig heeft Roland Emmerich een hint gegeven. Zijn film 2012 is de rampenfilm to end all rampenfilms. Hij heeft waarschijnlijk het script van 13 rampenfilm in een film gepropt. Over de top? Jawel. Lomp? Zeker en vast. Maar wel lekker om op een snikhete zomerdag te kijken in een bioscoop met airco. Natuurlijk is het Hollywoodgedram van de bovenste plank, maar he, het is bijna vakantie. De muziek verdient ook een eervolle vermelding. Wagner met ADHD op speed, of zoiets.

Nog 2 (lange) vergaderingen, 2 eindexamenconcerten, 1 festival, 6 hertentamens nakijken, 1 BBQ, en 2 onderzoekspresentaties en deze jongen heeft vakantie. Hij hoeft in ieder geval even niet naar R'dam. Thuis is genoeg te doen.
Maar mocht ik me vervelen dan heb ik nog altijd De CoverClub. De leukste bandjes van U. delen hun Guilty Pleasures. Gratis te downloaden. En via de JijBuis hebben de gasten van de CC de originele videoclips voorzien van de coverversies. Dat moet een klereklus zijn geweest om alles in sync te krijgen. Hulde!

Animated gifs

Animated gifs zijn zooo 1998, maar ik ben dan ook zooo retro.
Blokker heerst, punt uit.
PS: Jammer genoeg accepteert dit blog geen animated gifs. Da's toch mooi weer 10 minuten werk voor zo goed als niks.

soundtrack voor vandaag: eels - Hombre Lobo

Jeroen is er klaar mee

Jeroen is afgestudeerd en trekt de wijde wereld in met zijn liedjes. Hou die gast in de gaten. Het gisteravond warm en tof in Theater Walhalla.

Ironie =

"Ironie is de hoogste vorm van melancholie." Aldus Louis Andriessen. Volgens Arnon Grunberg in zijn Yasha column is ironie het aanvaarden van het eigen tekort. Mooi hoe dat alles samen komt, nu een manier vinden om die stofzuiger erin te verwerken.

Soundtrack voor vandaag:

Low Anthem from Laurie Gallardo on Vimeo.

Austin heeft KUT Radio. Hihihi. Ik voel me net Beavis. Of Butthead.

Dirt Devil Magnum Powerring 2500W

Het is half juni, ik heb griep (geen Mexicaanse), de poezen hebben het gigantische opblaasbad van de buren lek geprikt, vrouwlief heeft een nieuwe stofzuiger gekocht (een heuse dirt devil), de studio van het Albeda is officieel geopend, de tuin is bestraat met tegels (zaterdag komen de graszoden), ik ben de verjaardag niet vergeten maar heb ook niet gebeld (ik ga echtechtecht proberen je te bellen Tal!), de nieuwe eerstejaars zijn aangenomen, ik raak langzaam over mijn telefoonfobie heen, zit om 21.30 uur aan de pannenkoeken bij wijze van avondeten en ben toe aan vakantie.

Gestamel met Grunberg

Maandagochtend, 8.15 uur. Het is weer gelukt iedereen op tijd op school/werk te krijgen. Ik sta met 2 kinderen voor het klaslokaal van Juf Hanna en ineens oog in oog met mijn Grote Literaire Held. Het volgende non-gesprek vindt plaats:
Haneveer: "Mijnheer Grunberg?"
Grunberg: "Hhmm?"
Haneveer: "Ik ben mompelmompel."
Grunberg: "Arnon Grunberg."
Haneveer: "Ik heb u ooit nog geinterviewd ten tijde van Blauwe Maandagen op het Crossing Border Festival."
Grunberg: "Dat is leuk."

Hoewel ik dat laatste antwoord niet zeker weet. Mijn brein was allang afgesloten van mijn lichaam en het klamme zweet liep langs mijn rug. Daarna moest ik dochter afleveren en zoon uit de garderobe plukken.

Dus Arnon als je dit leest: sorry. Oh ja, en als de gebroeders Coen een van je boeken gaat verfilmen (wat alleen maar een kwestie van tijd is lijkt me), mag ik dan de muziek schrijven?

Volgende keer mijn gestamel met AFTh.

Goede Smaak

Via het blog van Niels kwam ik bij wordle terecht: dit is een grafische weergave van mijn smaak, zoals het door last.fm is bijgehouden. Klopt aardig dacht ik zo.

Redding is nabij

Arnon Grunberg komt ons redden. Ik heb de stretcher al uitgeklapt op zolder.

09/06/2009

PERSBERICHT BEYOND

Vanaf zaterdag 13 juni 2009 duikt schrijver Arnon Grunberg tijdelijk onder in Leidsche Rijn om als chroniqueur verslag te doen van het dagelijks leven in dit nieuwe stadsdeel. Gedurende tien dagen logeert hij bij bewoners, iedere nacht op een ander adres. Dagelijks publiceert Grunberg hierover een column in het NRC Handelsblad, de serie start vanaf dinsdag 16 juni. BEYOND publiceert deze columns in een boekje dat tijdens de opening van het Leidsche Rijn Beeldenpark wordt uitgegeven.

Louis, van harte!

Louis Andriessen werd afgelopen zaterdag 70.



Er staan bijzonder weinig filmpjes op de JijBuis van de beste componist van NL. Tjek vooral op ouderwetsche ceedee De Staat (inderdaad, waar dat bandje z'n naam vandaan heeft, en Andriessen had het weer van Plato), de opera's De Materie en Rosa en Hout in de versie van The Bang On A Can Allstars

RIP Jay Bennet

Jay Bennet (1963 - 2009)



En waarom hij weer terug moest in Wilco.

Radiohoofd

Soms, niet heel vaak, denk je dat je wel lekker bezig bent met je liedjes. OK, veel kan beter, maar de liedjes kloppen op een bepaalde manier. En dan zie en hoor je dit. En dan denk je: "Ik word vogelaar en raak nooit meer een instrument aan." Al-le-jee-zus! Wat! Goed!

Groene Hart

"Het Groene Hart" is zo'n woord dat je voor kennisgeving aanneemt. Pas dit weekend is tot me doorgedrongen wat het betekent. On-ge-loof-lijk mooi is het daar. En een half uur fietsen vanaf mijn voordeur. Ik ben hard op weg te eindigen als Hans Dorrestijn. Diep in mij schuilt een vogelaar.

soundtrack voor vandaag: the flaming lips - the soft bulletin

Onverbiddelijk

Martin Bril is er niet meer en de zon blijft onverbiddelijk schijnen. Zoals Bril zelf plachtte te zeggen: "Tjsa." Hieronder een van zijn gedichten die op www.martinbril.nl staat.

BIJ DE DOOD

Meer nog dan een feit
Is de dood een zaak
Van horen zeggen,
Van praatjes en
Beschaamde gretigheid

"Heb je het al gehoord, die en die.."
"Uitzaaiingen overal, reddeloos."

Dat werk

En in eerste instantie, zeg een half jaar
geleden, heeft die en die dan nog een
Jaar of twee, hooguit drie te leven -
Best lang, in feite, maar kort
Als je nog jong bent

De tweede instantie dient
Zich een maand of drie later aan:
Die en die gaat ineens
Heel hard achteruit

"Een half jaar nog op z'n hoogst."

Het aftellen begint en een enkele grap valt:
Zul je net zien dat die en die iedereen overleeft

Maar nee, natuurlijk niet.

En dan is er de laatste fase: met die en die kan
Het nu iedere dag voorbij zijn

Een zekere stilte komt
Over het leven, tot
Genoemde dag een feit is

En enkel nog even
De eeuwige snik van
Een trombone klinkt

Geschreven op 11 juni 2008

Heppie Miel

Wat vonden de kinderen het lekkerst bij de McDonalds? Het fruit van de Happy Meal! Nee echt. Nog veel te leren die kleintjes.

Soundtrack voor vandaag: The Decemberists - Hazards Of Love

Ditjens en datjens

De lente begint ook weer oud nieuws te worden. Is er nog wat gebeurd? Vrienden uit Jeruzalem waren op bezoek, mijn nieuwe 2e-hands geluidskaart blijkt geen MIDI te hebben, ik ben bezig een oud liedje in Reason op te nemen (geeft een heel raar klinisch gevoel) en ben vooral druk met de belastingaangifte. Ik weet, 1 april is geweest maar gelukkig zitten we standaard in de kaartenbak met uitstel.

Soundtrack voor vandaag:

Decennium Der Wansmaak

Opgegroeid in de jaren '80, vloek of zegen? Het Decennium Der Wansmaak blijkt achteraf toch mooie dingen opgeleverd te hebben. Nadeel is wel dat de meest verschrikkelijke liedjes met de meest verschrikkelijke geluiden (gated snares, DX7 piano's, blikkerige galm) voor altijd in je hoofd blijven zitten. Point in case:

Begrafenismuziektip #342

Op de fiets met de iPod op (ik luister de meeste muziek tegenwoordig op de fiets) kwam "Pony" van Tom Waits voorbij. Dit liedje staat hoog in mijn eigen begrafenis top 3. Niet alleen de tekst maar vooral ook de solo is hartverscheurend. Ik krijg er een brok van in mijn keel en ik ben nog niet eens dood! Op de JijBuis vond ik deze te schattige versie waarmee beelden van mijn begrafenis snel vervlogen.

Mijn Sharona

In een van mijn coachingsbandjes ben ik gepromoveerd tot gitarist. Naast de solo van You Really Got Me (de Vanhalen versie) bijt ik vooral mijn handen stuk op deze. Wel een supervet liedje eigenlijk met teveel wendingen dan goed voor me is.

Generation Loss

Na The Beat Generation, The Lost Generation, Generation X (dat ben ik dus), Patatgeneratie, Generatie Einstein is er nu Generation Loss. Verwijzend naar het verlies van kwaliteit door het comprimeren naar MP3 of JPEG. De jongste generatie neemt genoegen met inferieure audio/video kwaliteit en dat is omgekeerd evenredig aan de hoeveelheid audio en video die ze tot zich nemen via internet. Hier is het laatste nog niet over gezegd.

Lente en Blitzen Trapper

Het is lente. Tijd voor nieuwe geluiden. Terwijl ik druk bezig ben met die nieuwe geluiden en een nieuwerdere versie van de BelkerSite luister ik graag naar dingen als:

Lente in Utrecht

Afgelopen zondag hield Ingmar Heytze zijn bundel "Utrecht voor Beginners" ten doop op het stadhuis van U. Belker speelde het gedicht De Zingende Toren als liedje. Leidsche Rijn blijkt dus gewoon het New Jersey van Utrecht te zijn. Aansluitend werd Heytze geinstalleerd als stadsdichter. Daarna werden we dronken bij Ronald Gipharts culinaire spektakel in dse Pastoe-fabriek en zat ik met Anne Soldaat in de bus. Een welbestede dag dus.
En wat zag Kees Wennekendonk voor de voordeur van zijn werfkelder? De lente!

Ooit Billy Corgan

Ooit was Billy Corgan Een Held. Dat is ie waarschijnlijk nog steeds maar we horen er niet zoveel van. De Smashing Pumpkins reunie was nou niet precies wat ik er van gehoopt had.

De top bereikt

Eindelijk, eindelijk. Ik typ dit op de zolder, wat betekent dat we de top van het huis hebben bereikt. De studio is nog niet helemaal op orde en er staan nog aardig wat dozen in de weg, maar daar laat ik mijn humeur niet door verpesten. O ja, de keuken is nu ook helemaal af en voorzien van een afzuigkap met bijpassend gat in de voorgevel. Inderdaad, lekker belangrijk.

soundtrack voor vandaag: Extince - Binnenlandse Funk

7 maart is de dag

Hoera voor mij! Taart en slingers!

Een blogger die ik al lang volg is James Lileks. Een columnist en schrijver die in zijn vrije tijd ook nog eens zit te schrijven. Leuke stukjes ook nog eens. Alles bij elkaar een indrukwekkende hoeveelheid, en dat al jarenlang. Respect alom voor de man.

soundtrack voor vandaag: Fountains of Wayne - Welcome Interstate Managers

Maar Hoe Was Het?

Terwijl om mij heen heel hard wordt nagedacht over 20 zinnen over De Maan of Robots of De Zee, plug ik Maar Hoe Was Het?, alwaar het uitgaansleven van het Utrechtse stadje U. deskundig wordt gefileerd door liefhebbers en lekkerbekken. Opgeschreven in een taal die ik ten minste snap en waar ik hardop om moet gniffelen. Met een gastrol voor de onvolprezen Oxysept, ster-DJ en part-time genie.

soundtrack voor vandaag: Frank Zappa - Civilisation Phase III

Gedicht en lied

Ben druk bezig een gedicht van Ingmar Heytze om te zetten naar een liedje. Een gedicht over Leidsche Rijn, mijn 'hood. Is leuk en lastig tegelijk, zoals altijd als je een gedicht omzet naar liedkunst. Dit allemaal ter ere van zijn bundelpresentatie 15 maart in het stadhuis van U. De bundel heet dan ook: Utrecht voor beginners. Kees Wennekendonk, Harold K en Leine doen ook een gedicht.

soundtrack voor vandaag: steve martland band - horses of instruction

Nieuwe compu

Eindelijk er aan toe gekomen om de nieuwe computer (voor de nerds: P5Q Pro, Q6600, 2,4 GHz, 4Gb) in te ruimen. Blijft elke keer weer een heel werk. Veel wachten en opnieuw opstarten vooral. Al is je computer nog zo snel, probeer het maar eens zo ver te krijgen dat alles vlekkeloos draait.

Het zicht in mijn rechteroog klaart langzaam op, dank u.

soundtrack voor vandaag: Bon Iver - For Emma Forever Ago

De creationisten rukken op

Net uit het carnaval, dus mentaal wat kwetsbaar, vind ik dit op de mat. De creationisten rukken op, beman de stellingen.

Stoeien met hoornvlies

Na het eten stoeien met de kinderen. Vinger van Max in mijn oog. Auw. Stukje hoornvlies eraf. Nu zit ik met een oog vol zalf en dubbel beeld. En dan heb ik het nog niet eens over mijn knie die uit elkaar dreigt te vallen.

Een traan op de A12

Gisteravond op de A12, net na de spits, onderweg naar R'dam. Een onverwachte traan in mijn linkerooghoek. "I'm Luke I'm five and my dad's Bruce Lee. Drives me around in his JCB."

Tarantino + Nazi's = hoera

Hiep en hoera! Een nieuwe Tarantino. Iets met Nazi's en WOII en behind enemy lines en Brad Pitt en een hoop zinloos geweld. In interviews heeft hij al vaker toegegeven graag eens een oorlogsfilm te maken. Ik kan nu al niet meer wachten. Ik zet DeathProof maar weer eens op.



soundtrack voor vandaag: Vanhalen - Vanhalen I

Hard Werken

Hard werken. Dat was het afgelopen weekend kort samengevat. Verwacht binnenkort een nieuwe EP op Bandcamp en een paar nieuwe video's. De vernieuwde Belker-site is inmiddels in de lucht, de grandioze opening (met spectaculaire aanbiedingen!) volgt binnenkort.

soundtrack voor vandaag: BBC Radiophonic Workshop

Roosbeef trapt kont

Als ik eerlijk ben, vond ik Roosbeef niet zo goed toen ze de GRTPRSVNL won. Wellicht de kift, maar ik vond het nogal artistiekerig-middelbare-school-CKV-werkstukkerig. Ik moet mijn mening drastisch herzien: Roosbeef trapt ongenadig kont!
Echt heel erg tof en oorspronkelijk en alles valt op zijn plek op haar debuut "Ze willen wel je hond aaien maar niet met je praten". Alleen de bandnaam, daar kan ik maar niet aan wennen. Er moet iets te zeiken blijven natuurlijk.

soundtrack voor vandaag dus: Roosbeef - Ze willen wel je hond aaien maar niet met je praten

Leven als columnist

Met enige regelmaat fantaseer ik me een leven als columnist bij elkaar. En dan geen laffe politieke schotstukjes vanaf de zijlijn, maar berichten uit het volle leven. Jas aan, erop uit. En als het regent vanachter het raam beschouwd.
Martin Bril bij DWDD: kortademig, niet tiptop, maar nog steeds vol leven. Don't let the bastards grind you down.

soundtrack voor vandaag: Randy Newman - Harps & Angels

Van harte mijnheer Darwin

Al 200 jaar oud en 150 jaar geleden een tof boek gepubliceerd.
En nu zijn ze bezig al uw brieven (zo'n kleine 15.000) online te zetten. Ik lees voorlopig geen boeken meer: Het Darwin Project

soundtrack voor vandaag: Elvis Costello - Spike (demo's)

Griep

Net als je denkt dat de griep je dit jaar gaat overslaan:

Top 5 griepsymptomen
1. katerig gevoel in buik
2. hoofd vol watten
3. geen eetlust
4. veel op de wc zitten
5. algehele lusteloosheid

Maar de zon schijnt en ik werk thuis vandaag dus wie maakt me wat (behalve dan dat griepvirus).
Soundtrack voor vandaag: Soul Coughing - Ruby Vroom

wat er moet gebeuren

Top 5 van dingen die nog moeten gebeuren:
1. Tjeerd bellen
2. bladmuziek opzoeken voor vanavond
3. taart uit de ijskast zetten
4. Roos van school halen
5. vloer dweilen

Het is nooit saai hier in huis.

Componisten uit de 20e eeuw

Top 5 componisten uit de 20e eeuw
1. Igor Stravinsky
2. Erik Satie
3. Louis Andriessen
4. John Cage
5. Steve Reich

De vraag is nu: wat is de rode lijn?

Een engel op de vensterbank

"Een engel op de vensterbank
Behoedt mij voor het Kwaad
Zohouden we de moed erin
Totdat liegen niet meer gaat"

Is toch een mooi begin voor een liedje?

Opdrachten voor vandaag

Opdrachten voor vandaag:
1. Schrijf een lied over de liefde
2. Schrijf een lied over de dood
3. Schrijf een lied over het heelal
4. Schrijf een lied over zaterdagavond
5. Schrijf een lied

Just like Buddy Holly

Vandaag is het 50 jaar geleden dat Buddy Holly neerstortte. De dag dat de muziek doodging. En de dag dat mijn vader 17 jaar geleden overleed. Maar die droeg geen bril.

Met de merchandise komt het wel goed

... en we zijn weg

Of tenminste, we zijn hier op Blogspot uit de startblokken.
Dit is het ouwehoerplekje van Belker, niet om te lezen, wel om te schrijven.