Op de fiets met de iPod op (ik luister de meeste muziek tegenwoordig op de fiets) kwam "Pony" van Tom Waits voorbij. Dit liedje staat hoog in mijn eigen begrafenis top 3. Niet alleen de tekst maar vooral ook de solo is hartverscheurend. Ik krijg er een brok van in mijn keel en ik ben nog niet eens dood! Op de JijBuis vond ik deze te schattige versie waarmee beelden van mijn begrafenis snel vervlogen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 JAAR!
De tijd gaat hard etc. En dergelijke. Er is de afgelopen jaar veel gebeurd en tegelijkertijd ook weer niet zo heel erg veel. Ik heb een aant...
-
1e single Een jaar. Ik zag zonet dat mijn laatste blogpost een jaar geleden was. Een modderfakking jaar. Wat zeg ik? Méér dan een jaar ... -
Een tijd geleden kwam goede vriend en muzikaal geweten Tal langs voor koffie en gezelligheid. Na de lunch en goede gesprekken vertrokken...
-
Iets wat ik mezelf nog niet had gerealiseerd, is dat dit album een echt solo-album wordt. Niet dat dat het plan was vanaf het begin, ik heb...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten