Doorgaan naar hoofdcontent

Geen Toerist #7 : Keuzes maken

OKDoei



Een periode van opschonen. Wat begon met het opruimen van de studio, liep volledig uit de hand. Nadat ik een karrevracht oud papier en andere rommel had weggebracht, besloot ik tot Grote Schoonmaak in het digitale leven. Veel plugins zijn eruit gegooid, wegens verregaande staat van onnodigheid. Hopelijk lukt het me ooit om mijn liedjes met 1 compressor, 1 EQ, 1 galm en 1 delay op te nemen. Dat ik mij voldoende kan beheersen en niet overal maar van alles overheen gooi. Galm is tof, maar galm EN delay is veel toffer. Of: links delay A en rechts delay B. Acht van de tien keer slaat het nergens op als je dat doet, maar die twee keer dat het werkt, werkt het ook ongelooflijk goed.

Studio furnishing
Want mijn studio is een soort van kruising tussen een zolderkamer, een bezemkast en een hoop boekenplanken. Die boekenplanken werken echt heel goed als geluids-diffusor, zo hou ik mezelf voor. De akoestische kwaliteiten van boekenkasten worden schromelijk onderschat, vind ik persoonlijk.

Voor iemand die met regelmatige tussenpozen gearhead genoemd kan worden, heb ik eigenlijk verdomd weinig gear. Het is nogal genant om toe te geven, maar die studio van mij stelt dus niks voor, qua gear en spullen. Een stuk of wat gitaren, niks speciaals, wat budget-versterkers, enkele pedaaltjes die het wonder boven wonder nog steeds doen, wat microfoons die vooral niet vintage of classic zijn, en een handvol plug-ins die gratis danwel gekraakt danwel afgeprijsd zijn. En waarvan ik van het merendeel nog steeds niet precies snap wat al die knopjes doen. Wel durf ik te stellen dat ik van alle studio's in Nederland de meeste boeken in mijn studio heb staan.

Merchandise!
Dat is sowieso de rode draad in mijn studioleven: Niet Precies Weten Wat Je Nou In Godesnaam Aan Het Doen Bent. Daar zou ik T-shirts van moeten maken, want daar ben ik heel erg goed in geworden na al die jaren.

Na het opschonen van de plug-in folder waren de liedjes van "Geen Toerist Meer" aan de beurt. Na een periode van sporen stapelen tot aan het plafond, was het nu de beurt om eens flink op de mute-knop te hameren. Niet alles hoeft de hele tijd te klinken. Dat is iets wat je wel weet en toch vaak vergeet in het heetst van de strijd. Evenwel goed om jezelf daar af en toe aan te herinneren. Minder is inderdaad minder. En dat is goed. De lol zit 'm voor mij in de onverwachte combinaties. Van elke partij heb ik meerdere sporen, verspreid over gitaren en toetsen. Een kwestie van keuzes maken. Harde keuzes.

De arrangementen krijgen langzaam vorm. De backing vocals van Tal zijn - zoals altijd - de kers op de slagroom van de taart. En de pedal steel van Jan moet ook voldoende ruimte krijgen om te schitteren. Veel dood hout weghakken en keuzes maken.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een Modderfakking Jaar

1e single Een jaar. Ik zag zonet dat mijn laatste blogpost een jaar geleden was. Een modderfakking jaar. Wat zeg ik? Méér dan een jaar geleden. En zoals de oplettende fans allang hebben opgemerkt: 'Radio De Maan' is nog steeds niet verschenen. Geen excuses, geen verhaal dat ik heel erg lang de tijd neem om zo nauwgezet mogelijk mijn muziek op te nemen. Want eerlijk gezegd ben ik niet dagelijks bezig met de plaat. Dat hoeft ook niet. Ik maak nog steeds progressie. Een paar nieuwere liedjes dringen zich op. Songteksten (toch altijd wel de laatste hordes) worden afgemaakt, liedjes die vast dreigden te lopen zijn vlot getrokken. Het krijgt vorm. Muzikaal, tekstueel en conceptueel. Het wordt mooi. Het is al mooi en ik voel dat ik wel weer een volgende stap in BELKER heb gezet. Er waren plannen. En er was realiteit. En onvoorziene omstandigheden met geld enzo. Dus wat ik eigenlijk wilde doen met het uitbrengen van 'Radio De Maan' gaat waarschijnlijk niet gebeuren. Vo

Boekenclub

Ayreon doet het zo Er zijn een aantal knopen doorgehakt. En liedjes geschreven. En wat gepield in de studio. Maar het waren een paar drukke maanden op de zaak dus de Grote Lijn heb ik niet zozeer vastgehouden als wel in de gaten gehouden. Er zijn andere manieren om een verhalend conceptalbum te maken. Dat is les 1. Het hoeft dus niet per se een Ayreon-achtige vorm te hebben. Ik denk daarnaast dat het format als uitingsvorm een belangrijke rol speelt in het storytelling van het album. Een verhaal op LP wordt anders geconsumeerd dan op cassette of CD, om nog maar te zwijgen van streaming. Persoonlijk denk ik dat streaming de wijze waarop we muziek maken en nadenken over wat muziek überhaupt is enorm heeft beïnvloed. En nog zal beïnvloeden in de nabije toekomst. Het boek 'Every Song Ever' van Ben Ratliffe is wat dat betreft een eye opener . Alleen al vanwege het feit dat we als luisteraar via Spotify enzo de hele muziekgeschiedenis onder de vingertoppen hebben, is van niet t

DEMO-ITIS

Luiheid, onkunde en een niet aflatende liefde voor muziek. Zou ik daar een businessmodel van kunnen maken? Het bepaalt in ieder geval wel voor een groot deel mijn modus operandi in het schrijven van liedjes. Afgelopen week aan versie 2.0 van 'Licht En Horizon' gewerkt. Het liedje staat als demo sterk maar omdat ik de multitracks niet niet meer heb (het liedje was geschreven in het kader van een 7-dagen-7-liedjes-challenge) moest ik van de demo een betere nieuwe versie maken. Normaal gebruik ik de demo als startpunt en voeg laagjes toe en haal laagjes eraf totdat die demo begraven ligt ergens in het uiteindelijke resultaat. Dat is een bijzonder bevredigende manier van werken. En geen last van demo-itis want de demo vormt vrij letterlijk de basis van het arrangement. De sfeer van de demo blijft behouden.Die gaat het eerst verloren in het geval van demo-itis. Dus na al mijn gepraat over werken met kleine stukjes muziek en die samensmelten tot grotere stukken, met al mijn g