Doorgaan naar hoofdcontent

Geen Toerist #6: Weer Zingen

Afgelopen zaterdag een korte en hevige zangsessie gehad. De kersthit leek een inkoppertje te worden, want al goed gedemood en meerder keren van guide vocals voorzien. Effe op de band knallen en doorrrrrr was de bedoeling. Helaas kwam de werkelijkheid tussenbeide.

vroeger zong ik zo (archief AA)
Het duurde enige tijd voor het juiste geluid werd gevonden. Hoe vertaal ik de tekst van het liedje in de klank van mijn zang? En de moeilijkheid bleek ook nog om die sound vast te houden. De aandacht voor detail begon zich te wreken. Elke kleine verbuiging, elke weifeling in timing, werd tegen het licht gehouden. Kortom, veel takes. Veel kleine stukjes, maar ook weer niet te klein want dan breekt de flow en geloofwaardigheid van de melodie. Geschoolde zangers zijn consistent in hun sound, als die eenmaal is gekozen. Bij mij is het meer hit en mis. Op goed geluk pielen en niet teveel nadenken. Maar wel op toon gezongen, met intentie en scherp op timing. Onmogelijke spagaat.

inderdaad, zo zong ik echt altijd (archief AA)
Nadenken en zingen gaat niet tegelijk, ten minste, niet bij mij. Hoe meer ik mijn best ging doen, des te slechter het werd. De simpelste dingen werden nodeloos ingewikkeld. Uiteindelijk, met stug volhouden, kwam het nog op zijn pootjes terecht, hoewel mijn gehoor gesloopt was en alles maar dan alles vals, raar, onoprecht, ongelijk en belachelijk klonk. Studiobaas Antal was niet ontevreden en daar doe je het voor op zo'n dag.

Onderweg naar huis was alles op de radio vals, slecht getimed, raar en stupide. Zelfs Frank Boeijen. En dag later was mijn gehoor weer bijgetrokken en zat ik niet meer vast in een parallel universum waar alle muziek stom was.

Zijn we nog niet eens aan doubletracking en koortjes toe gekomen.

Reacties

  1. niet (te vaak) op de klok kijken en simpelweg de tijd nemen. het liedje verdient het en jij ook. ik heb gisteren de vocals opgeschoond. niets mis mee. goede vocals. nog effe doubletracken. en dan wachten op kerstmis.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een Modderfakking Jaar

1e single Een jaar. Ik zag zonet dat mijn laatste blogpost een jaar geleden was. Een modderfakking jaar. Wat zeg ik? Méér dan een jaar geleden. En zoals de oplettende fans allang hebben opgemerkt: 'Radio De Maan' is nog steeds niet verschenen. Geen excuses, geen verhaal dat ik heel erg lang de tijd neem om zo nauwgezet mogelijk mijn muziek op te nemen. Want eerlijk gezegd ben ik niet dagelijks bezig met de plaat. Dat hoeft ook niet. Ik maak nog steeds progressie. Een paar nieuwere liedjes dringen zich op. Songteksten (toch altijd wel de laatste hordes) worden afgemaakt, liedjes die vast dreigden te lopen zijn vlot getrokken. Het krijgt vorm. Muzikaal, tekstueel en conceptueel. Het wordt mooi. Het is al mooi en ik voel dat ik wel weer een volgende stap in BELKER heb gezet. Er waren plannen. En er was realiteit. En onvoorziene omstandigheden met geld enzo. Dus wat ik eigenlijk wilde doen met het uitbrengen van 'Radio De Maan' gaat waarschijnlijk niet gebeuren. Vo

Boekenclub

Ayreon doet het zo Er zijn een aantal knopen doorgehakt. En liedjes geschreven. En wat gepield in de studio. Maar het waren een paar drukke maanden op de zaak dus de Grote Lijn heb ik niet zozeer vastgehouden als wel in de gaten gehouden. Er zijn andere manieren om een verhalend conceptalbum te maken. Dat is les 1. Het hoeft dus niet per se een Ayreon-achtige vorm te hebben. Ik denk daarnaast dat het format als uitingsvorm een belangrijke rol speelt in het storytelling van het album. Een verhaal op LP wordt anders geconsumeerd dan op cassette of CD, om nog maar te zwijgen van streaming. Persoonlijk denk ik dat streaming de wijze waarop we muziek maken en nadenken over wat muziek überhaupt is enorm heeft beïnvloed. En nog zal beïnvloeden in de nabije toekomst. Het boek 'Every Song Ever' van Ben Ratliffe is wat dat betreft een eye opener . Alleen al vanwege het feit dat we als luisteraar via Spotify enzo de hele muziekgeschiedenis onder de vingertoppen hebben, is van niet t

DEMO-ITIS

Luiheid, onkunde en een niet aflatende liefde voor muziek. Zou ik daar een businessmodel van kunnen maken? Het bepaalt in ieder geval wel voor een groot deel mijn modus operandi in het schrijven van liedjes. Afgelopen week aan versie 2.0 van 'Licht En Horizon' gewerkt. Het liedje staat als demo sterk maar omdat ik de multitracks niet niet meer heb (het liedje was geschreven in het kader van een 7-dagen-7-liedjes-challenge) moest ik van de demo een betere nieuwe versie maken. Normaal gebruik ik de demo als startpunt en voeg laagjes toe en haal laagjes eraf totdat die demo begraven ligt ergens in het uiteindelijke resultaat. Dat is een bijzonder bevredigende manier van werken. En geen last van demo-itis want de demo vormt vrij letterlijk de basis van het arrangement. De sfeer van de demo blijft behouden.Die gaat het eerst verloren in het geval van demo-itis. Dus na al mijn gepraat over werken met kleine stukjes muziek en die samensmelten tot grotere stukken, met al mijn g