Een van de belangrijkste regels van optreden is dat je het publiek nooit deelgenoot moet maken van alles wat er mis is gegaan. "Ik ben een beetje verkouden, dus ik hoop maar dat mijn stem het houdt." Dat soort onzin. Niemand zit daarop te wachten en het werkt contraproductief, het publiek zal alleen maar gespitst zijn op wat er dan wel niet mis is met die stem. Zelfde met technische problemen. De geluidsman en plein public verrot schelden is niet alleen niet aardig en onprofessioneel, de goede man zal een volgende keer minder hard voor je gaan lopen. Kortom, de show must go on. Al staat de hele boel in de hens, stort het dak in, nemen zombies de stad over, niet zeiken en speuluh met die hap!
Gisteravond speelde Ryan Adams in het Chasse Theater in Breda. Ik was op het laatste moment daar verzeild dankzij een paar studenten. Naast dat het een weergaloos concert was (en een lesje less is more, en een grote les Cliches Durven Gebruiken) trad Mr. Adams die eerste regel met voeten.
Hij had een foute kipsalade gegeten en "was paying for it twice". In plaats van door te ploeteren, maakte hij er een hele show van. Getrut met gitaren, kabels, mondharmonica's, zuchten en steunen, getrut met de monitorman, the works. En ondertussen dus wel alles zuiver zingen en spelen en vol "in" de liedjes zitten. Bastard.
En ik denk wel drie keer na voor ik ga zitten met een gitaar om een liedje te schrijven.
1e single Een jaar. Ik zag zonet dat mijn laatste blogpost een jaar geleden was. Een modderfakking jaar. Wat zeg ik? Méér dan een jaar geleden. En zoals de oplettende fans allang hebben opgemerkt: 'Radio De Maan' is nog steeds niet verschenen. Geen excuses, geen verhaal dat ik heel erg lang de tijd neem om zo nauwgezet mogelijk mijn muziek op te nemen. Want eerlijk gezegd ben ik niet dagelijks bezig met de plaat. Dat hoeft ook niet. Ik maak nog steeds progressie. Een paar nieuwere liedjes dringen zich op. Songteksten (toch altijd wel de laatste hordes) worden afgemaakt, liedjes die vast dreigden te lopen zijn vlot getrokken. Het krijgt vorm. Muzikaal, tekstueel en conceptueel. Het wordt mooi. Het is al mooi en ik voel dat ik wel weer een volgende stap in BELKER heb gezet. Er waren plannen. En er was realiteit. En onvoorziene omstandigheden met geld enzo. Dus wat ik eigenlijk wilde doen met het uitbrengen van 'Radio De Maan' gaat waarschijnlijk niet gebeuren. Vo
Reacties
Een reactie posten