Normaal ben ik in mijn eentje gewend om dat in het verloop van een aantal avonden en middagen te verkennen en op waarde te schatten. Making it up as I go along. En zoals Tal moest wennen aan zijn rol van Spectoriaanse producer ("Je krijgt pas iets te drinken als je goed hebt gezongen"), moest ik wennen om mijn gedachten te externaliseren. Met andere worden: zeggen wat je denkt. Dat is moeilijk als je nog aan het nadenken bent.
De onzekerheid van het dunne ijs waar je op schaatst als liedjesschrijver die zijn liedje nog niet helemaal af heeft, werkt tegen ons. Wanneer is een liedje GOED en wanneer is een liedje AF? Aan de andere kant: fuk it en gewoon doorspelen. Tal wist met een paar signature licks de boel op te peppen. Het liedje openbaart zich vanzelf wel tijden het opnemen. En als het toch peop is, gaan we verder met die andere wereldhit. Hits zat namelijk.
Ondertussen hardop nadenkend: misschien moeten de drums van "Boomgrens" meer uitgekleed. Het wordt nu een beetje te 'rocky'. Volgende keer zelf de potten en pannen ter hand nemen. En ik zal eens met een affer liedje langskomen de volgende keer, misschien helpt dat.
boomgrens getrommel: ja, 't is nu -ahem- iets te hyper, maar het was dan ook het betere ondoordachte plakwerk. misschien volledige andere benadering (808?). eerst tekst en melodie af svp. dan zien we waar het over gaat en naar toe moet.
BeantwoordenVerwijderen