Doorgaan naar hoofdcontent

Wende als singer/songwriter


Gisteren bij KunststofTV was Wende Snijders. De kleinkunstdiva heeft een singer/songwriterplaat gemaakt en toert nu door het clubcircuit. En hoewel ik haar theaterwerk van hoog niveau vind, was het liedje dat ze zong met akoestische gitaar ronduit zwak. Blijkt toch een vak te zijn, dat singer/songwriter-gedoe. Grappig te zien hoe iemand die heel veel heel goed kan (theater maken, mensen raken) op een ander klein gebied (een verhaal vertellen met een liedje) tekort schiet. Maar goed, dat is natuurlijk vooral de kift die spreekt. Want ik zit daar niet met mijn kop op tv en zij wel. Wie op tv is heeft altijd gelijk. Tjek uitzending gemist zodra ze 't hebben ge-upload.

Overigens was vriend Ingmar Heytze ook met een filmpje in de uitzending. In het item over meesterwerken koos Ingmar -terecht- voor het prachtige Rietveld-SchroederHuis in ons statsie.

De NakijkBult slinkt voorspoedig. Donderdag is de nabespreking met de studenten en dan is het alleen nog een hertentamen half november. Dan heb ik weer tijd voor andere dingen, zoals daar zijn: liedjes schrijven, mijn vrienden spreken, slapen, mijn vrouw zien en meer van dat soort kleine zaken die belangrijk zijn in het leven.

Reacties

  1. heb het gezien ja. ingmar, grote held!

    ik heb niets met wende snijders. voor mij komt ze uit de joost prinsen school van geforceerde emoties. en zijn leerlingen acteren dat ze zanger zijn. zij heeft dat ook. ik geef toe dat ze bovenmatig getalenteerd is, en misschien mis ik iets, maar ik vind het gemaakt. en dat liedje was niet goed.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een Modderfakking Jaar

1e single Een jaar. Ik zag zonet dat mijn laatste blogpost een jaar geleden was. Een modderfakking jaar. Wat zeg ik? Méér dan een jaar geleden. En zoals de oplettende fans allang hebben opgemerkt: 'Radio De Maan' is nog steeds niet verschenen. Geen excuses, geen verhaal dat ik heel erg lang de tijd neem om zo nauwgezet mogelijk mijn muziek op te nemen. Want eerlijk gezegd ben ik niet dagelijks bezig met de plaat. Dat hoeft ook niet. Ik maak nog steeds progressie. Een paar nieuwere liedjes dringen zich op. Songteksten (toch altijd wel de laatste hordes) worden afgemaakt, liedjes die vast dreigden te lopen zijn vlot getrokken. Het krijgt vorm. Muzikaal, tekstueel en conceptueel. Het wordt mooi. Het is al mooi en ik voel dat ik wel weer een volgende stap in BELKER heb gezet. Er waren plannen. En er was realiteit. En onvoorziene omstandigheden met geld enzo. Dus wat ik eigenlijk wilde doen met het uitbrengen van 'Radio De Maan' gaat waarschijnlijk niet gebeuren. Vo

DEMO-ITIS

Luiheid, onkunde en een niet aflatende liefde voor muziek. Zou ik daar een businessmodel van kunnen maken? Het bepaalt in ieder geval wel voor een groot deel mijn modus operandi in het schrijven van liedjes. Afgelopen week aan versie 2.0 van 'Licht En Horizon' gewerkt. Het liedje staat als demo sterk maar omdat ik de multitracks niet niet meer heb (het liedje was geschreven in het kader van een 7-dagen-7-liedjes-challenge) moest ik van de demo een betere nieuwe versie maken. Normaal gebruik ik de demo als startpunt en voeg laagjes toe en haal laagjes eraf totdat die demo begraven ligt ergens in het uiteindelijke resultaat. Dat is een bijzonder bevredigende manier van werken. En geen last van demo-itis want de demo vormt vrij letterlijk de basis van het arrangement. De sfeer van de demo blijft behouden.Die gaat het eerst verloren in het geval van demo-itis. Dus na al mijn gepraat over werken met kleine stukjes muziek en die samensmelten tot grotere stukken, met al mijn g

Boekenclub

Ayreon doet het zo Er zijn een aantal knopen doorgehakt. En liedjes geschreven. En wat gepield in de studio. Maar het waren een paar drukke maanden op de zaak dus de Grote Lijn heb ik niet zozeer vastgehouden als wel in de gaten gehouden. Er zijn andere manieren om een verhalend conceptalbum te maken. Dat is les 1. Het hoeft dus niet per se een Ayreon-achtige vorm te hebben. Ik denk daarnaast dat het format als uitingsvorm een belangrijke rol speelt in het storytelling van het album. Een verhaal op LP wordt anders geconsumeerd dan op cassette of CD, om nog maar te zwijgen van streaming. Persoonlijk denk ik dat streaming de wijze waarop we muziek maken en nadenken over wat muziek überhaupt is enorm heeft beïnvloed. En nog zal beïnvloeden in de nabije toekomst. Het boek 'Every Song Ever' van Ben Ratliffe is wat dat betreft een eye opener . Alleen al vanwege het feit dat we als luisteraar via Spotify enzo de hele muziekgeschiedenis onder de vingertoppen hebben, is van niet t