Geen Toerist Meer #10: Bandjes, Cassettebandjes

Sommige vrienden verklaren me voor gek en anderen menen dat ik op een of andere hipstertrip ben, maar langzaam drong het tot me door: ik ga "Geen Toerist Meer" op cassette uitbrengen. Op dit moment wordt de muziek gemasterd en gedubt op cassette, bij de goede mensen van Analog Cut Mastering in Berlijn. Het maakt ook wel sense, op een aantal manieren.

De liedjes op "Geen Toerist Meer" zijn nogal gelaagd in sound. Alle geluiden moet een beetje in elkaar zakken, door elkaar vloeien. Ik denk dat dat met een analoog teepje goed gaat lukken. De natuurlijke compressie gaat onderdeel uitmaken van de muziek. Daarnaast, wie wil er nog een cd? Cd's - dat kunnen we toch wel stellen met zijn allen - zijn ernstig op de weg terug naar de vergetelheid. Over 50 jaar zal de cd een kleine succesvolle piek in de geschiedenis blijken te zijn. Cd is toch een omslachtige manier van digitale muziek als je het vergelijkt met downloaden en streamen. Overigens, downloaden? Zijn er nog veel mensen die dat doen? Bij digitale muziek is het idee van beschikbaarheid toch belangrijker dan bezit.

Vinyl is qua investering en verdienmodel van de Belker BV niet haalbaar. Het zou vooral een vanity project zijn en daar zit niemand op te wachten toch? Ik in ieder geval niet.

Dus het wordt cassette. En, ik ben ook niet helemaal gek, met een downloadcode voor de digitale liefhebbers. Ook de feel van cassettebandjes vind ik wel passen bij de muziek. Een beetje omslachtig, een beetje rammelend. Net als de muziek.

Te zijner tijd komen er vast wel cd's in speciale feestverpakking, en ook Spotify wordt niet overgeslagen. Maar eerst maar eens de exclusieve limited edition op cassette. Dus haal die cassettespeler of Walkman maar van zolder. Leve de rammelende omslachtigheid!

Geen Toerist Meer #9 : Loodjes, Veel Loodjes

man en boom

Zit er nog een beetje schot in? Ja nogal. Maar zoals zo vaak gaat het een beetje met horten en stoten en beweegt het onvoorspelbare kanten op. Dat krijg je ervan als je geen deadline stelt. Overigens, ik keek laatst eens terug op dit blog en de ontstaansgeschiedenis van "Made", dat immens succesvolle album uit 2013, was ook een lang verhaal van omwegen en oponthoud. En dat is toch ook uiteindelijk goed gekomen.

Het goede nieuws is dat alles is opgenomen en de partijen staan goed onder elkaar. Met dank aan Antal, Nicky, Hidde, Sophie, Jan en Bas. Maar goed, dan zijn we nog niet klaar natuurlijk. Dan gaan we mixen. En nog eens mixen. En nog eens. Het voelt af en toe als het heen en weer schuiven van pionnen op een schaakbord, of beter nog, pionnen van Mens-Erger-Je-Niet. En toch, langzaam, nauwelijks waarneembaar, zit er schot in. Drums gaan beter klinken. Zang past beter in de mixen. Gitaren worden getemd. Alle muzikale elementen krijgt een plaats en langzaam wordt duidelijk wat het liedje voorstelt. Dus in dat opzicht is mixen (voor mij) wel belangrijk. Het geeft me de kans eens goed te bestuderen wat ik heb gemaakt.

mengen en mixen

Mixen is typisch iets wat je makkelijk kunt overdrijven. Je kunt makkelijk uren en uren achter de mengtafel/computer zitten en schuifjes heen en weer schuiven. Om er na 3 uur achter te komen dat de 1e versie veel beter klonk en dat je 3 uur lang bezig bent geweest om het slechter te laten klinken. Je moet et belang van een goede mix niet onderschatten maar zeker ook niet overschatten. Luister maar eens naar "Space Oddity" van David Bowie. Eigenlijk klopt er geen hout van die mix. Maar is het liedje daarom minder awe inspiring? Sterker nog, ik denk dat die onvolkomenheden in de mix nu kuist een deel van de kracht van het liedje verklaren.

mixen en mengen

Al die knopjes en schuifjes geven niet meer dan een schijnzekerheid. 'Als ik m'n compressor zo instel, is mijn  liedje ineens veel beter', lijkt de gedachte af en toe. Terwijl er in de geschiedenis van de populaire muziek in de 20e en 21e eeuw nog nooit een liedje beter is geworden van een bepaalde EQ- of compressieinstelling. Wellicht spelen dat soort factoren in Elektronische Dansmuziek een grotere rol, daar wordt vooral via sound gecommuniceerd met de luisteraar.

Om eerlijk te zijn, niet alles is opgenomen; ik moet nog 2 coupletten zingen van een liedje. Het schrijven van de tekst leverde de nodige hoofdbrekens en vertraging op. En ik ben natuurlijk ook zo'n zak die dan nieuwe partijen gaat inspelen, omdat dat dan de oplossing lijkt. In plaats van nauwgezet een plan van aanpak te volgen. Uiteindelijk gaat het bij mij erom dat ik a) een goed liedje schrijf b) dat redelijk onder woorden kan brengen tijdens het opnemen en c) het hopelijk niet al te zeer verkloot tijdens het mixen. Ziehier Belkers creatieve strategie in een notendop.