Na een paar weken Ameland (regen en zonneschijn) was het vorige week weer eens tijd voor een sessie met de onvolprezen taskmaster Tal. Op het programma stond een liedje met een riff, dat ontbrak nog op de EP. Natuurlijk was het liedje nog lang niet af en natuurlijk moesten we weer op zoek naar de juiste verhoudingen qua structuur, geluid en samenwerking. Maar het gaat aanmerkelijk sneller dan in het begin. Tal raakt gewend aan mijn vage praat en ik kan inmiddels goed dealen met zijn "we-doen-het-dus-zo" kreten. Badabing en badaboem, zoals u hier kunt lezen. Nadat ik mijn beperkte technische gitaarspel had ontplooit (hele takes en niets anders dan dat - haha, gingen we weer los met wat wel eens het USP van de EP zou kunnen worden: veel losse huis-tuis-en-keukenpercussie dingetjes, sloppy gespeeld.
Ik ben al druk met het ontwerpen van een hoesje, ik ken mijn prioriteiten namelijk. Ook een beetje vanuit de theorie dat het visuele de auditieve kant stuurt. Ik zwalk heen en weer tussen een jaren '70 grotestads-ding en een klassiek jaren '50 boekomslag-ding. Ben ook druk bezig allerlei tutorials te verslinden in het rafelig en vintage maken via Photoshop. Gaat een wereld voor me open.
elektrieke gitaar ja, en ook een backwards solo op elektrieke gitaar. riff langer weet ik niet. dat haalt de vaart er uit en m.i. voegt niets toe. die ene gitaar waar je wat moeite mee had moet opnieuw. wegens te zacht. daan schuurmans in een dwangbuis, dat vind ik een prettigere gedachte. en als je het hoesje aan het maken bent, bedenk dan dat a) adobe illustrator veel meer mogelijkheden biedt (maar moeilijker) en b) je in cmyk-formaat moet werken om de drukkerts blij te houden. later.
BeantwoordenVerwijderen