Wooby*) Allen

Na een goede edoch intensieve werkweek, waarin een aantal ideeën in mijn lessen in goede aarde leken te vallen en waarin sommige studenten mij wisten te verrassen met hun oprechtheid, muzikaliteit en zelfs volwassenheid, zat ik met vrouwlief vrijdagavond in Springhaver. De kinderen zaten met longtime oppas Nelleke aan de poffertjes thuis.
Vrijdagavond, inkakavond. Na het lekkere eten (maaltijdsalade, zo erg was ik er aan toe) liepen we een rondje langs de grachten zodat ik een beetje bij mijn positieven kon komen. Zeikerd die ik ben, ben je eindelijk eens een avondje uit met je lief en dan ben je ziekjes, slapjes, moemoemoe. Dikke zeiksnor.
We zouden nog een film doen in Springhaver vanwege een paar bonnen en de keus was simpel: de nieuwe Woody Allen. Ik had gelezen dat de man weer in vorm is en ik ben fan. Door de jaren heen heb ik al zijn films gezien en hoewel de ene wat beter is dan de andere, weet hij me altijd aan het lachen te krijgen en staat hij dicht bij mijn eigen wereldbeeld. Ergens tussen ironische afstandelijkheid en passief pessimisme.
Toch zat ik een beetje te miepen: de film begint pas om kwart over negen, hoe laat zijn we wel niet thuis? We mochten niet voor het eind van The Voice of Holland thuiskomen van Roos en Nelleke die een Bonte Avond hadden gepland.
Afijn, ik zwichtte en was uiteindelijk blij toe. Woody Allen haalde me uit mijn lethargisch geklaag. Wat een fijne en toffe en goede film. Zelfs met Owen Wilson. Alles klopte en alle lijntjes werden met verve en humor rondgebreid. Zware aanrader, ook voor de lethargische klagers onder ons.

*) "Wooby Allen" is de verbastering die Kees van Kooten steevast gebruikt in Hedonia. Zijn vrouw Barbara gaat Wooby Allen interviewen en Kees is afwisselend jaloers dat zij wel en hij niet en jaloers en bang dat ze door Wooby verleid zal worden en hem gaat verlaten. Classic.