Doorgaan naar hoofdcontent

Geen Toerist Meer #10: Bandjes, Cassettebandjes

Sommige vrienden verklaren me voor gek en anderen menen dat ik op een of andere hipstertrip ben, maar langzaam drong het tot me door: ik ga "Geen Toerist Meer" op cassette uitbrengen. Op dit moment wordt de muziek gemasterd en gedubt op cassette, bij de goede mensen van Analog Cut Mastering in Berlijn. Het maakt ook wel sense, op een aantal manieren.
De liedjes op "Geen Toerist Meer" zijn nogal gelaagd in sound. Alle geluiden moet een beetje in elkaar zakken, door elkaar vloeien. Ik denk dat dat met een analoog teepje goed gaat lukken. De natuurlijke compressie gaat onderdeel uitmaken van de muziek. Daarnaast, wie wil er nog een cd? Cd's - dat kunnen we toch wel stellen met zijn allen - zijn ernstig op de weg terug naar de vergetelheid. Over 50 jaar zal de cd een kleine succesvolle piek in de geschiedenis blijken te zijn. Cd is toch een omslachtige manier van digitale muziek als je het vergelijkt met downloaden en streamen. Overigens, downloaden? Zijn er nog veel mensen die dat doen? Bij digitale muziek is het idee van beschikbaarheid toch belangrijker dan bezit.

Vinyl is qua investering en verdienmodel van de Belker BV niet haalbaar. Het zou vooral een vanity project zijn en daar zit niemand op te wachten toch? Ik in ieder geval niet.
Dus het wordt cassette. En, ik ben ook niet helemaal gek, met een downloadcode voor de digitale liefhebbers. Ook de feel van cassettebandjes vind ik wel passen bij de muziek. Een beetje omslachtig, een beetje rammelend. Net als de muziek.
Te zijner tijd komen er vast wel cd's in speciale feestverpakking, en ook Spotify wordt niet overgeslagen. Maar eerst maar eens de exclusieve limited edition op cassette. Dus haal die cassettespeler of Walkman maar van zolder. Leve de rammelende omslachtigheid!

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een Modderfakking Jaar

1e single Een jaar. Ik zag zonet dat mijn laatste blogpost een jaar geleden was. Een modderfakking jaar. Wat zeg ik? Méér dan een jaar geleden. En zoals de oplettende fans allang hebben opgemerkt: 'Radio De Maan' is nog steeds niet verschenen. Geen excuses, geen verhaal dat ik heel erg lang de tijd neem om zo nauwgezet mogelijk mijn muziek op te nemen. Want eerlijk gezegd ben ik niet dagelijks bezig met de plaat. Dat hoeft ook niet. Ik maak nog steeds progressie. Een paar nieuwere liedjes dringen zich op. Songteksten (toch altijd wel de laatste hordes) worden afgemaakt, liedjes die vast dreigden te lopen zijn vlot getrokken. Het krijgt vorm. Muzikaal, tekstueel en conceptueel. Het wordt mooi. Het is al mooi en ik voel dat ik wel weer een volgende stap in BELKER heb gezet. Er waren plannen. En er was realiteit. En onvoorziene omstandigheden met geld enzo. Dus wat ik eigenlijk wilde doen met het uitbrengen van 'Radio De Maan' gaat waarschijnlijk niet gebeuren. Vo
1 reactie
Meer lezen

Boekenclub

Ayreon doet het zo Er zijn een aantal knopen doorgehakt. En liedjes geschreven. En wat gepield in de studio. Maar het waren een paar drukke maanden op de zaak dus de Grote Lijn heb ik niet zozeer vastgehouden als wel in de gaten gehouden. Er zijn andere manieren om een verhalend conceptalbum te maken. Dat is les 1. Het hoeft dus niet per se een Ayreon-achtige vorm te hebben. Ik denk daarnaast dat het format als uitingsvorm een belangrijke rol speelt in het storytelling van het album. Een verhaal op LP wordt anders geconsumeerd dan op cassette of CD, om nog maar te zwijgen van streaming. Persoonlijk denk ik dat streaming de wijze waarop we muziek maken en nadenken over wat muziek überhaupt is enorm heeft beïnvloed. En nog zal beïnvloeden in de nabije toekomst. Het boek 'Every Song Ever' van Ben Ratliffe is wat dat betreft een eye opener . Alleen al vanwege het feit dat we als luisteraar via Spotify enzo de hele muziekgeschiedenis onder de vingertoppen hebben, is van niet t
Een reactie posten
Meer lezen

DEMO-ITIS

Luiheid, onkunde en een niet aflatende liefde voor muziek. Zou ik daar een businessmodel van kunnen maken? Het bepaalt in ieder geval wel voor een groot deel mijn modus operandi in het schrijven van liedjes. Afgelopen week aan versie 2.0 van 'Licht En Horizon' gewerkt. Het liedje staat als demo sterk maar omdat ik de multitracks niet niet meer heb (het liedje was geschreven in het kader van een 7-dagen-7-liedjes-challenge) moest ik van de demo een betere nieuwe versie maken. Normaal gebruik ik de demo als startpunt en voeg laagjes toe en haal laagjes eraf totdat die demo begraven ligt ergens in het uiteindelijke resultaat. Dat is een bijzonder bevredigende manier van werken. En geen last van demo-itis want de demo vormt vrij letterlijk de basis van het arrangement. De sfeer van de demo blijft behouden.Die gaat het eerst verloren in het geval van demo-itis. Dus na al mijn gepraat over werken met kleine stukjes muziek en die samensmelten tot grotere stukken, met al mijn g
Een reactie posten
Meer lezen