Geen Toerist Meer #10: Bandjes, Cassettebandjes

Sommige vrienden verklaren me voor gek en anderen menen dat ik op een of andere hipstertrip ben, maar langzaam drong het tot me door: ik ga "Geen Toerist Meer" op cassette uitbrengen. Op dit moment wordt de muziek gemasterd en gedubt op cassette, bij de goede mensen van Analog Cut Mastering in Berlijn. Het maakt ook wel sense, op een aantal manieren.

De liedjes op "Geen Toerist Meer" zijn nogal gelaagd in sound. Alle geluiden moet een beetje in elkaar zakken, door elkaar vloeien. Ik denk dat dat met een analoog teepje goed gaat lukken. De natuurlijke compressie gaat onderdeel uitmaken van de muziek. Daarnaast, wie wil er nog een cd? Cd's - dat kunnen we toch wel stellen met zijn allen - zijn ernstig op de weg terug naar de vergetelheid. Over 50 jaar zal de cd een kleine succesvolle piek in de geschiedenis blijken te zijn. Cd is toch een omslachtige manier van digitale muziek als je het vergelijkt met downloaden en streamen. Overigens, downloaden? Zijn er nog veel mensen die dat doen? Bij digitale muziek is het idee van beschikbaarheid toch belangrijker dan bezit.

Vinyl is qua investering en verdienmodel van de Belker BV niet haalbaar. Het zou vooral een vanity project zijn en daar zit niemand op te wachten toch? Ik in ieder geval niet.

Dus het wordt cassette. En, ik ben ook niet helemaal gek, met een downloadcode voor de digitale liefhebbers. Ook de feel van cassettebandjes vind ik wel passen bij de muziek. Een beetje omslachtig, een beetje rammelend. Net als de muziek.

Te zijner tijd komen er vast wel cd's in speciale feestverpakking, en ook Spotify wordt niet overgeslagen. Maar eerst maar eens de exclusieve limited edition op cassette. Dus haal die cassettespeler of Walkman maar van zolder. Leve de rammelende omslachtigheid!