Afgelopen zaterdag een korte en hevige zangsessie gehad. De kersthit leek een inkoppertje te worden, want al goed gedemood en meerder keren van guide vocals voorzien. Effe op de band knallen en doorrrrrr was de bedoeling. Helaas kwam de werkelijkheid tussenbeide.
vroeger zong ik zo (archief AA) |
Het duurde enige tijd voor het juiste geluid werd gevonden. Hoe vertaal ik de tekst van het liedje in de klank van mijn zang? En de moeilijkheid bleek ook nog om die sound vast te houden. De aandacht voor detail begon zich te wreken. Elke kleine verbuiging, elke weifeling in timing, werd tegen het licht gehouden. Kortom, veel takes. Veel kleine stukjes, maar ook weer niet te klein want dan breekt de flow en geloofwaardigheid van de melodie. Geschoolde zangers zijn consistent in hun sound, als die eenmaal is gekozen. Bij mij is het meer hit en mis. Op goed geluk pielen en niet teveel nadenken. Maar wel op toon gezongen, met intentie en scherp op timing. Onmogelijke spagaat.
inderdaad, zo zong ik echt altijd (archief AA) |
Nadenken en zingen gaat niet tegelijk, ten minste, niet bij mij. Hoe meer ik mijn best ging doen, des te slechter het werd. De simpelste dingen werden nodeloos ingewikkeld. Uiteindelijk, met stug volhouden, kwam het nog op zijn pootjes terecht, hoewel mijn gehoor gesloopt was en alles maar dan alles vals, raar, onoprecht, ongelijk en belachelijk klonk. Studiobaas Antal was niet ontevreden en daar doe je het voor op zo'n dag.
Onderweg naar huis was alles op de radio vals, slecht getimed, raar en stupide. Zelfs Frank Boeijen. En dag later was mijn gehoor weer bijgetrokken en zat ik niet meer vast in een parallel universum waar alle muziek stom was.
Zijn we nog niet eens aan doubletracking en koortjes toe gekomen.
niet (te vaak) op de klok kijken en simpelweg de tijd nemen. het liedje verdient het en jij ook. ik heb gisteren de vocals opgeschoond. niets mis mee. goede vocals. nog effe doubletracken. en dan wachten op kerstmis.
BeantwoordenVerwijderen