Doorgaan naar hoofdcontent

Made # 16 - De Terugkeer Van De Nasleep

Die vakantie duurde wel lang zeg. Is al weer een verre herinnering. Zweden was overweldigend mooi. Daar gaan we terugkomen.

Afijn, waar waren we gebleven? Oh ja, de mix was klaar en nu was het slechts een kwestie van hoesje erom flikkeren, door de mastering pleuren en naar Polen tiefen. Appeltje. Eitje.
een cd, het vinyl van de jaren '90
De werkelijkheid, waarde lezer, is zoals zo vaak een stuk weerbarstiger. Allereerst moet er flink worden getwijfeld en gezwoegd over vierkante millimeters. Van "Het is allemaal niks!" via "Als we nu eens..." tot "Ik ga een boek schrijven!". Om uiteindelijk uit te komen bij: "Eigenlijk stiekem best wel tof die cd."

De cd is gelukkig nog steeds tof, en ik ben blij en trots en kan niet wachten om het ding de wereld in te helpen. Vanwaar die traagheid, vraagt u zich af? Tja, dat weet ik eigenlijk zelf ook niet. Feit is wel dat in de tussentijd "Made" een rond aantal van 10 liedjes heeft gekregen. 9 is een lange EP, voor mijn gevoel, 10 is een album. Een kleine 32 minuten in totaal.Een liedje extra dat a) het wanhopige vinexgevoel goed omschrijft (blijkt toch een rode draad te zijn geworden) b) eerder is opgenomen, een andere sonische vingerafdruk heeft en juist daardoor een sterk slot van het album is. Inderdaad, ik verzin het terwijl ik aan het schrijven ben.

Dit staat er allemaal op

Rogier is inmiddels aan de gang met het masteren, Ronald schroeft het hoesje in elkaar, Antal zit nagels te bijten in de studio en mijn beste Poolse vrienden staan in de startblokken. Nu zit ik middenin de spannende wereld van ISRC-codes, wel of niet voor iTunes masteren, aggregatoren, blogosphere, webshops, in of uit consignatie, kortom, superspannend allemaal. Gelukkig heeft vriend Tal de boel handzaam samengevat hiero.

Ben ook druk met dat beetje netwerk dat ik heb te masseren, om akoestische gigs te doen. In een vlaag van onbezonnenheid en overtollige energie heb ik plannen gemaakt voor een heuse cd-presentatie. Met band en speciale gasten, op een fraaie lokatie. Hierover later meer.

Reacties

  1. nee hoor, ik zit geen nagels te bijten. het kind is de deur uit en staat op het punt de wijde wereld in te trekken. ben benieuwd hoe het avontuur verder gaat.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een Modderfakking Jaar

1e single Een jaar. Ik zag zonet dat mijn laatste blogpost een jaar geleden was. Een modderfakking jaar. Wat zeg ik? Méér dan een jaar geleden. En zoals de oplettende fans allang hebben opgemerkt: 'Radio De Maan' is nog steeds niet verschenen. Geen excuses, geen verhaal dat ik heel erg lang de tijd neem om zo nauwgezet mogelijk mijn muziek op te nemen. Want eerlijk gezegd ben ik niet dagelijks bezig met de plaat. Dat hoeft ook niet. Ik maak nog steeds progressie. Een paar nieuwere liedjes dringen zich op. Songteksten (toch altijd wel de laatste hordes) worden afgemaakt, liedjes die vast dreigden te lopen zijn vlot getrokken. Het krijgt vorm. Muzikaal, tekstueel en conceptueel. Het wordt mooi. Het is al mooi en ik voel dat ik wel weer een volgende stap in BELKER heb gezet. Er waren plannen. En er was realiteit. En onvoorziene omstandigheden met geld enzo. Dus wat ik eigenlijk wilde doen met het uitbrengen van 'Radio De Maan' gaat waarschijnlijk niet gebeuren. Vo

Boekenclub

Ayreon doet het zo Er zijn een aantal knopen doorgehakt. En liedjes geschreven. En wat gepield in de studio. Maar het waren een paar drukke maanden op de zaak dus de Grote Lijn heb ik niet zozeer vastgehouden als wel in de gaten gehouden. Er zijn andere manieren om een verhalend conceptalbum te maken. Dat is les 1. Het hoeft dus niet per se een Ayreon-achtige vorm te hebben. Ik denk daarnaast dat het format als uitingsvorm een belangrijke rol speelt in het storytelling van het album. Een verhaal op LP wordt anders geconsumeerd dan op cassette of CD, om nog maar te zwijgen van streaming. Persoonlijk denk ik dat streaming de wijze waarop we muziek maken en nadenken over wat muziek überhaupt is enorm heeft beïnvloed. En nog zal beïnvloeden in de nabije toekomst. Het boek 'Every Song Ever' van Ben Ratliffe is wat dat betreft een eye opener . Alleen al vanwege het feit dat we als luisteraar via Spotify enzo de hele muziekgeschiedenis onder de vingertoppen hebben, is van niet t

TEKEN VAN LEVEN

Een blog is pas een blog als er met enige regelmaat iets nieuws op verschijnt. Anders is het een archief voor vroeger. Anderhalf jaar geleden bracht ik "Geen Toerist Meer" uit, een cassette waar ik heel fier op was en veel mensen die de muziek hoorden vonden dat terecht. Alleen, niet veel mensen hebben de muziek gehoord. Deels door luiheid, deels door onvermogen, deels door de rest van mijn leven dat om voorrang vroeg. Mijn definitie van succes wordt constant bijgesteld. Mijn plan om na de release te blijven bloggen over de vorderingen van de zegetocht werden al snel in de ijskast gezet. Het zou geen vrolijk verhaal worden en ik heb genoeg ervaring met miskenning om dat voor me te houden. Niemand zit te wachten op een ellenlange klaagzang van een would-be rocknrollheld op leeftijd. Dat bewaar ik voor mijn dagboek. De cassette verscheen, werd opgestuurd, niemand reageerde, ik deed een aantal toffe solo-optredens, en dat was dat. Er was nog het plan om naast de cassette-ed