Doorgaan naar hoofdcontent

Steve en ik

Heb ik eindelijk, na veel wikken en wegen, een Mac gekocht, gaat Steve Jobs weg. En niet om als een Apple Fanboy over te komen is het evenwel wel prettig om dat ding in je handen te hebben. Dat is denk ik wat Apple bijzonder maakt. Hun spul is prettig in de omgang. Dat is meer dan alleen maar design, dat is ook functionaliteit. En natuurlijk heeft Apple het voordeel dat soft- en hardware op elkaar zijn afgestemd. (Met dat in het achterhoofd is Windows misschien wel veel knapper. Al die verschillende hardwareconfiguraties moeten werken met 1 programma.)
Dus nu ik ben overgegaan naar The Dark Side, ben ik ook all the way gegaan. Nu ja, via Marktplaats dan. Een interface moest er komen en de Apogee Duet is het geworden. Daar is nu versie II van verschenen en de eerste versie is dus goed op de kop te tikken. Apogee is speciaal gebouwd voor Mac en klinkt heel erg goed.
Nadeel is dus dat veel dingen niet meteen goed klinken omdat ze eehhh... niet goed klinken. Nogal ontluisterend op de koptelefoon. Die draagbare studio komt zo wel erg dichtbij. Saillant detail trouwens is dat de Duet 1 firewire is en de Duet 2 met USB 2.0 is uitgerust. Dat zou wel eens de doodsteek voor firewire kunnen zijn. En Apple is druk bezig met Thunderbolt, de opvolger van firewire/USB. En elk stuk technologie dat vernoemd is naar een Bondfilm gaat een grote toekomst tegemoet. Oh nee, da's Thunderball!
Labels:

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Een Modderfakking Jaar

1e single Een jaar. Ik zag zonet dat mijn laatste blogpost een jaar geleden was. Een modderfakking jaar. Wat zeg ik? Méér dan een jaar geleden. En zoals de oplettende fans allang hebben opgemerkt: 'Radio De Maan' is nog steeds niet verschenen. Geen excuses, geen verhaal dat ik heel erg lang de tijd neem om zo nauwgezet mogelijk mijn muziek op te nemen. Want eerlijk gezegd ben ik niet dagelijks bezig met de plaat. Dat hoeft ook niet. Ik maak nog steeds progressie. Een paar nieuwere liedjes dringen zich op. Songteksten (toch altijd wel de laatste hordes) worden afgemaakt, liedjes die vast dreigden te lopen zijn vlot getrokken. Het krijgt vorm. Muzikaal, tekstueel en conceptueel. Het wordt mooi. Het is al mooi en ik voel dat ik wel weer een volgende stap in BELKER heb gezet. Er waren plannen. En er was realiteit. En onvoorziene omstandigheden met geld enzo. Dus wat ik eigenlijk wilde doen met het uitbrengen van 'Radio De Maan' gaat waarschijnlijk niet gebeuren. Vo
1 reactie
Meer lezen

Boekenclub

Ayreon doet het zo Er zijn een aantal knopen doorgehakt. En liedjes geschreven. En wat gepield in de studio. Maar het waren een paar drukke maanden op de zaak dus de Grote Lijn heb ik niet zozeer vastgehouden als wel in de gaten gehouden. Er zijn andere manieren om een verhalend conceptalbum te maken. Dat is les 1. Het hoeft dus niet per se een Ayreon-achtige vorm te hebben. Ik denk daarnaast dat het format als uitingsvorm een belangrijke rol speelt in het storytelling van het album. Een verhaal op LP wordt anders geconsumeerd dan op cassette of CD, om nog maar te zwijgen van streaming. Persoonlijk denk ik dat streaming de wijze waarop we muziek maken en nadenken over wat muziek überhaupt is enorm heeft beïnvloed. En nog zal beïnvloeden in de nabije toekomst. Het boek 'Every Song Ever' van Ben Ratliffe is wat dat betreft een eye opener . Alleen al vanwege het feit dat we als luisteraar via Spotify enzo de hele muziekgeschiedenis onder de vingertoppen hebben, is van niet t
Een reactie posten
Meer lezen

TEKEN VAN LEVEN

Een blog is pas een blog als er met enige regelmaat iets nieuws op verschijnt. Anders is het een archief voor vroeger. Anderhalf jaar geleden bracht ik "Geen Toerist Meer" uit, een cassette waar ik heel fier op was en veel mensen die de muziek hoorden vonden dat terecht. Alleen, niet veel mensen hebben de muziek gehoord. Deels door luiheid, deels door onvermogen, deels door de rest van mijn leven dat om voorrang vroeg. Mijn definitie van succes wordt constant bijgesteld. Mijn plan om na de release te blijven bloggen over de vorderingen van de zegetocht werden al snel in de ijskast gezet. Het zou geen vrolijk verhaal worden en ik heb genoeg ervaring met miskenning om dat voor me te houden. Niemand zit te wachten op een ellenlange klaagzang van een would-be rocknrollheld op leeftijd. Dat bewaar ik voor mijn dagboek. De cassette verscheen, werd opgestuurd, niemand reageerde, ik deed een aantal toffe solo-optredens, en dat was dat. Er was nog het plan om naast de cassette-ed
Een reactie posten
Meer lezen