Ben verzeild in de Glenn Gould Reader, een uitputtende bloemlezing met artikelen, programmatoelichtingen en essays van de mythische Canadese pianist. Wat een brein had die man! Elke alinea moet ik even laten indalen want de ideeenrijkdom is immens. Natuurlijk de Bachfuga's op de piano (destijds een revolutie: hard en snel gespeeld) maar ook een pleidooi voor Richard Strauss, nieuwe inzichten in Arnold Schoenberg en een dikke sneer aan het adres van Igor Stravinsky. Ik zet de Goldbergvariaties maar weer eens op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten