woensdag 7 juli 2010
Tunesmith
Alle eindjes worden aan elkaar geknoopt wat betreft de afronding van het schooljaar.
Het is lekker weer, warm zelfs, en ik ben snipverkouden. The full works: verstopte holtes, snot, hoesten, loopneus etc. Dat komt ervan als je te veel doet en te weinig slaapt een paar weken achter elkaar.
Ik zit nu midden in "Tunesmith" een boek van Jimmy Webb over songwriting, dat wel eens HET boek over het onderwerp zou kunnen zijn. De man heeft niet alleen een zwik aan briljante liedjes geschreven (MacArthur Park, By The Time I Get To Phoenix) maar kan daar ook erg technisch en verhelderend over schrijven. Ik bedoel, laten we wel wezen, niemand weet precies hoe je een liedje schrijft. Iedereen verzint zijn eigen methode. Hier ga ik mijn studenten het komend schooljaar eindeloos mee vervelen.
Ik heb een vertaling gemaakt van Wichita Lineman, waarbij het liedje nu Vuurtorenwachter heet. Heb ik dat al eens verteld? Ik ben nog steeds op zoek naar het juiste arrangement en de melodie is een b-i-t-c-h om te zingen. Blijven oefenen man, blijven oefenen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 JAAR!
De tijd gaat hard etc. En dergelijke. Er is de afgelopen jaar veel gebeurd en tegelijkertijd ook weer niet zo heel erg veel. Ik heb een aant...
-
1e single Een jaar. Ik zag zonet dat mijn laatste blogpost een jaar geleden was. Een modderfakking jaar. Wat zeg ik? Méér dan een jaar ...
-
Een tijd geleden kwam goede vriend en muzikaal geweten Tal langs voor koffie en gezelligheid. Na de lunch en goede gesprekken vertrokken...
-
Een blog is pas een blog als er met enige regelmaat iets nieuws op verschijnt. Anders is het een archief voor vroeger. Anderhalf jaar gelede...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten