De eindspurt is in volle gang. Veel avonden van huis en die avonden dat ik thuis ben gaan op aan nakijkwerk en het in elkaar flansen van examens en toetsen. En soms zit ik op mijn luie reet te niksen. Af en toe. En dan lees ik J-Pod van Douglas Coupland. Soms vergeet je gewoon hoe goed hij is. Zo goed is ie.
Sinds een paar weken hebben we naast de Volkskrant ook het NRC als huiskrant. They made me an offer I couldn't refuse. Eigenlijk heb ik helemaal geen tijd voor een 2e krant, maar de luxe van een extra hoeveelheid dode bomen door de brievenbus is overweldigend.
Vorige week heb ik mijn producers-debuut gemaakt. Je weet: muzikanten die producer willen worden zijn net als voetballers die trainer willen worden: te oud, te traag en te stram om nog goed mee te kunnen maar ze willen nog o zo graag op het gras staan. De muziek van Erica is vooral akoestisch en heeft een hoog Joni Mitchell-gehalte. De opnames van 2 liedjes gingen voorspoedig en nu is het aan mij om er een mooi geheel van te bakken. Ik maak een smaakvolle singersongwritermix en ben bezig met een Flaming Lips weirdo-versie. ik hoef toch niet uit te spellen welke versie ik prefereer?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 JAAR!
De tijd gaat hard etc. En dergelijke. Er is de afgelopen jaar veel gebeurd en tegelijkertijd ook weer niet zo heel erg veel. Ik heb een aant...
-
1e single Een jaar. Ik zag zonet dat mijn laatste blogpost een jaar geleden was. Een modderfakking jaar. Wat zeg ik? Méér dan een jaar ...
-
De tijd gaat hard etc. En dergelijke. Er is de afgelopen jaar veel gebeurd en tegelijkertijd ook weer niet zo heel erg veel. Ik heb een aant...
-
Luiheid, onkunde en een niet aflatende liefde voor muziek. Zou ik daar een businessmodel van kunnen maken? Het bepaalt in ieder geval wel v...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten