Op de fiets met de iPod op (ik luister de meeste muziek tegenwoordig op de fiets) kwam "Pony" van Tom Waits voorbij. Dit liedje staat hoog in mijn eigen begrafenis top 3. Niet alleen de tekst maar vooral ook de solo is hartverscheurend. Ik krijg er een brok van in mijn keel en ik ben nog niet eens dood! Op de JijBuis vond ik deze te schattige versie waarmee beelden van mijn begrafenis snel vervlogen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 JAAR!
De tijd gaat hard etc. En dergelijke. Er is de afgelopen jaar veel gebeurd en tegelijkertijd ook weer niet zo heel erg veel. Ik heb een aant...
-
De tijd gaat hard etc. En dergelijke. Er is de afgelopen jaar veel gebeurd en tegelijkertijd ook weer niet zo heel erg veel. Ik heb een aant... -
1e single Een jaar. Ik zag zonet dat mijn laatste blogpost een jaar geleden was. Een modderfakking jaar. Wat zeg ik? Méér dan een jaar ... -
De afgelopen week heb ik mezelf begraven in de zolderstudio 'om nu eens eindelijk die plaat af te maken'. Welnu, die plaat is niet ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten