Onverbiddelijk

Martin Bril is er niet meer en de zon blijft onverbiddelijk schijnen. Zoals Bril zelf plachtte te zeggen: "Tjsa." Hieronder een van zijn gedichten die op www.martinbril.nl staat.

BIJ DE DOOD

Meer nog dan een feit
Is de dood een zaak
Van horen zeggen,
Van praatjes en
Beschaamde gretigheid

"Heb je het al gehoord, die en die.."
"Uitzaaiingen overal, reddeloos."

Dat werk

En in eerste instantie, zeg een half jaar
geleden, heeft die en die dan nog een
Jaar of twee, hooguit drie te leven -
Best lang, in feite, maar kort
Als je nog jong bent

De tweede instantie dient
Zich een maand of drie later aan:
Die en die gaat ineens
Heel hard achteruit

"Een half jaar nog op z'n hoogst."

Het aftellen begint en een enkele grap valt:
Zul je net zien dat die en die iedereen overleeft

Maar nee, natuurlijk niet.

En dan is er de laatste fase: met die en die kan
Het nu iedere dag voorbij zijn

Een zekere stilte komt
Over het leven, tot
Genoemde dag een feit is

En enkel nog even
De eeuwige snik van
Een trombone klinkt

Geschreven op 11 juni 2008

Heppie Miel

Wat vonden de kinderen het lekkerst bij de McDonalds? Het fruit van de Happy Meal! Nee echt. Nog veel te leren die kleintjes.

Soundtrack voor vandaag: The Decemberists - Hazards Of Love

Ditjens en datjens

De lente begint ook weer oud nieuws te worden. Is er nog wat gebeurd? Vrienden uit Jeruzalem waren op bezoek, mijn nieuwe 2e-hands geluidskaart blijkt geen MIDI te hebben, ik ben bezig een oud liedje in Reason op te nemen (geeft een heel raar klinisch gevoel) en ben vooral druk met de belastingaangifte. Ik weet, 1 april is geweest maar gelukkig zitten we standaard in de kaartenbak met uitstel.

Soundtrack voor vandaag:

Decennium Der Wansmaak

Opgegroeid in de jaren '80, vloek of zegen? Het Decennium Der Wansmaak blijkt achteraf toch mooie dingen opgeleverd te hebben. Nadeel is wel dat de meest verschrikkelijke liedjes met de meest verschrikkelijke geluiden (gated snares, DX7 piano's, blikkerige galm) voor altijd in je hoofd blijven zitten. Point in case:

Begrafenismuziektip #342

Op de fiets met de iPod op (ik luister de meeste muziek tegenwoordig op de fiets) kwam "Pony" van Tom Waits voorbij. Dit liedje staat hoog in mijn eigen begrafenis top 3. Niet alleen de tekst maar vooral ook de solo is hartverscheurend. Ik krijg er een brok van in mijn keel en ik ben nog niet eens dood! Op de JijBuis vond ik deze te schattige versie waarmee beelden van mijn begrafenis snel vervlogen.